شک در شرايط و اجزا
سوال 267 :
نسبت به شک در احراز بعضى از شرايطِ لازم براى نماز يا شک در انجام بعضى از افعال نماز، چه طور بايد رفتار کنيم؟
(229)
جواب :
اگر شک در بعضى از شرايط، بعد از تمام شدن نماز باشد، نماز خوانده شده، محکوم به صحّت است و براى نماز بعدى بايد شرط را احراز نمود و اگر قبل از نماز و يا در اثناى نماز باشد، بايد با يک طريق شرعى (اگر چه به وسيله استصحاب و يا اصول ديگر باشد)، شرط را احراز کند تا بتواند نماز را بخواند و يا به آن ادامه دهد و اگر شرط احراز نشد، چنانچه قبل از نماز باشد، نمى‌تواند نماز بخواند و چنانچه در بين نماز باشد، نماز او محکوم به بطلان است؛ و اگر در بين نماز در فعلى از افعال نماز شک کند، چنانچه داخل فعل بعدى شده است، به شکّش اعتنا نکند و اگر داخل نشده، بايد آن فعل را به جا آورد، مثل اين که اگر در حال قيام شک کند که رکوع را انجام داده يا نه، بايد رکوع را انجام دهد و اگر بعد از نماز در فعلى از افعال نماز شک کرد، به آن اعتنا نکند.
سوال 268 :
بيمارى که رکوع و سجود را با اشاره انجام مى‌دهد، اگر شک کند در حال رکوع است يا سجده، تکليفش چيست؟
جواب :
بنا را بر اين مى‌گذارد که در حال رکوع است و ذکر رکوع را مى‌گويد و بقيه کارهاى نماز را ادامه مى‌دهد.