شکّيّات
سوال 253 :
آيا احکام شک، فقط مربوط به نمازهاى يوميه است يا در نمازهاى ديگر هم جارى مى‌شود؟
جواب :
احکام شک، در نمازهاى واجب ديگر هم جارى است.
سوال 254 :
در شک در رکعات نماز، گفته شده که بعد از شک کردن بايد مقدارى تأمّل و فکر کرد و اگر شک برطرف نشد، آن وقت به حکم شک عمل نمود. آيا اين کار در شک در غير رکعات هم لازم است؟
جواب :
بعيد نيست که تأمّل و فکر کردن در رکعات و غير رکعات واجب نباشد، اگر چه مطابق با احتياط است.
سوال 255 :
گاهى پس از خواندن حمد، شک مى‌کنيم که سوره را هم خوانده‌ايم يا نه و سوره را مى‌خوانيم و بعد مى‌فهميم که سوره را خوانده بوديم و دوباره تکرار کرده‌ايم يا در موقع سجده، شک مى‌کنيم که يک سجده کرده‌ايم يا دو سجده و بعد، يک سجده ديگر مى‌کنيم و سپس مى‌فهميم که با اين سجده، تعداد سجده‌ها سه تا شده است در اين موارد و موارد مشابه آن که بر اثر شک، کار زيادى در نماز انجام مى‌دهيم، آيا نماز اشکال پيدا مى‌کند؟
جواب :
موارد ذکر شده در سوال، چون از ارکان نيستند، اشکالى به نماز نمى‌رسانند؛ ولى به تفصيلى که در رساله عمليه و کتاب‌هاى فقهى آمده، در بعضى موارد، بعد از نماز، سجده سهو واجب يا سجده سهو مستحب به جا آورده مى‌شود؛ ولى اگر زيادى در ارکان باشد، نماز را باطل مى‌کند.
سوال 256 :
با توجه به اين که معمولاً براى افراد مختلف، شک و سهو در نماز پيش مى‌آيد، آيا نماز کسى که در ياد گرفتن احکام شک و سهو سستى به خرج مى‌دهد، صحيح است؟
(226)
جواب :
اگر بتواند قصد قربت کند و شک هم برايش پيش نيايد و يا اگر شک پيش آمد، مطابق وظيفه خود در باب شک عمل کند، نمازش صحيح است.
سوال 257 :
کسى که نمى‌داند حالتى که در نماز براى او پيدا شده است، حالت شک است يا ظن و گمان، بايد به احکام شک رفتار کند يا به احکام ظن و گمان؟
جواب :
با مقدارى تأمّل و دقت، معمولاً اين حالت مرتفع مى‌شود و شخص مى‌فهمد که داراى حالت ظن و گمان است يا داراى شک؛ ولى اگر باز هم نتوانست تشخيص دهد، چنانچه احراز نکند که داراى حالت ظن است، بايد به حکم شک عمل کند.