اسلام آيين فطرت است
حـقـيقت اين است که به حکم آيه قرآن : ويحل لهم الطيبات ويحرم عليهم الخبائث ((35)) , وچيزهاى پاکيزه را بر آنها حلال مى کند وچيزهاى ناپاک را حرام .
در اسـلام حـکـمى بر خلاف عقل وفطرت اصيل انسانها وجود ندارد, هر آن چه پاک وبراى آدميان مـفـيد است , حلال شناخته شده وهر آنچه ناپاک وبراى بشر مضر است , حرام مى باشد, بنابراين به صورت کلى , عقل مى تواند داور حلالها وحرامها در شرع مقدس اسلام باشد, گو اين که در بعضى موارد جزئى ممکن است فکر بشر از درک خصوصيات آنها عاجز باشد.
در مورد ازدواج با بيگانگان نيز چنين است , يعنى اولا اسلام بر تصورات واهى اقوام واديان مختلف خـط بـطـلان کشيده ودر بسيارى از مواردى که به بهانه بيگانه بودن شخص , حکم به ممنوعيت ازدواج بـا او داده انـد, اسلام ازدواج را جايز دانسته ومسلمانان را در انتخاب همسر ـ حتى از ميان غـيـر مـسـلـمـان ـ آزاد گذاشته است , البته مشروط به اين که اولا, همسر برگزيده شده از غير مـسلمانان , آلودگى ديگرى نداشته باشد, وثانيا, اوضاع واحوال اجتماعى به ضرر مسلمانان نبوده باشد, يعنى فرد مسلمانى که با غير مسلمان ازدواج مى کند وهمچنين جامعه اسلامى , از اين ناحيه دچار مشکلات نشوند وآسيب نبينند.
و بـه ديگر سخن , آيين اسلام , غير مسلمانان را مشمول حکم واحدى نمى داند, بلکه در اين زمينه قـائل بـه تـفصيل است , يعنى ازدواج با کسانى را که داراى آيين آسمانى اند ـ هر چند در ادامه کار دچـار انـحـرافـات عـقـيدتى نيز شده باشندـ در اصل , مجاز شمرده واز سوى ديگر, فقهاى اسلام ازدواج با کسانى را که داراى عقيده توحيدى نيستند, مطلقا جايز نمى دانند.
قرآن کريم مى فرمايد: اليوم احل لکم الطيبهات وطعهام الذين اوتوا الکتاب حل لکم وطعهامکم حل لهم والمحصنهات من المومنهات والمحصنهات من الذين اوتوا الکتهاب ((36)) , امـروز چيزهاى پاکيزه بر شما حلال شده است .
طعام اهل کتاب بر شما حلال است وطعام شما نيز بر آنها حلال است , ونيز زنان پارساى مومنه وزنان پارساى اهل کتاب .