مواردی که لازم نیست لباس و بدن نمازگزار پاک باشد (آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی)

مواردى که لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاک باشد

مسأله 856 :

در سه صورت که تفصيل آنها بعداً گفته مى شود اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او

صحيح است: اول ـ آنکه به واسطه زخم يا جراحت يا دملى که در بدن او است، لباس يا بدنش به خون آلوده شده

باشد. دوم ـ آنکه بدن يا لباس او به مقدار کمتر از درهم (که تقريباً به اندازه يک اشرفى مى شود) به خون آلوده باشد.

سوم ـ آنکه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند. و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او

صحيح است: اول ـ آنکه لباسهاى کوچک او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد. دوم ـ آنکه لباس زنى که پرستار بچه

خودش است نجس شده باشد، و احکام اين پنج صورت مفصلاً در مسائل بعد گفته مى شود.

مسأله 857 :

اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه طورى است که آب

کشيدن بدن يا لباس يا عوض کردن لباس براى او سخت است تا وقتى که زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است،

مى تواند با آن خون نماز بخواند. و همچنين است اگر چرکى که با خون بيرون آمده يا دوائى که روى زخم گذاشته اند و

نجس شده، در بدن يا لباس او باشد. بلکه اقوى صحت نماز است اگر چه بر او شستن سخت نباشد.

مسأله 858 :

اگر خون بريدگى و زخمى که به زودى خوب مى شود و شستن آن آسان است، در بدن يا لباس

نمازگزار باشد، نماز او باطل است.

مسأله 859 :

اگر جائى از بدن يا لباس که با زخم فاصله دارد، به رطوبت زخم نجس شود، جايز نيست با آن نماز

بخواند، ولى اگر مقدارى از بدن يا لباس که معمولاً به رطوبت زخم آلوده مى شود، به رطوبت آن نجس شود، نماز

خواندن با آن مانعى ندارد.

مسأله 860 :

اگر از زخمى که توى دهان و بينى و مانند اينها است، خونى به بدن يا لباس برسد، احتياط واجب

آنست که با آن نماز نخواند، و با خون بو اسيرى که دانه هاى آن بيرون است، مى شود نماز خواند، بلکه بنابر اقوى در

صورتى که دانه هايش بيرون نباشد نيز مى شود با آن نماز خواند.

مسأله 861 :

کسى که بدنش زخم است، اگر در بدن يا لباس خود خونى ببيند و نداند از زخم است يا خون

ديگر، جايز است که با آن نماز بخواند.

مسأله 862 :

اگر چند زخم در بدن باشد و بطورى نزديک هم باشند که يک زخم حساب شود تا وقتى همه

خوب نشده اند، نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد ولى اگر به قدرى از هم دور باشند که هر کدام يک زخم حساب

شود، هر کدام که خوب شد، بايد براى نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.

مسأله 863 :

اگر مقدار سر سوزنى خون حيض يا خون سگ، يا خوک يا بقيه حيوانهاى حرام گوشت، در بدن يا

لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است و همچنين است خون نفاس و استحاضه و کافر و مردار على الاحوط. ولى

خونهاى ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت اگر چه در چند جاى بدن و لباس باشد در صورتى که

روى هم کمتر از درهم باشد(که تقريباً به اندازه يک اشرفى مى شود) نماز خواندن با آن اشکال ندارد.

مسأله 864 :

خونى که به لباس بى آستر بريزد و به پشت آن برسد يک خون حساب مى شود، ولى اگر پشت آن،

جدا، خونى شود، و بهم متصل نشود، بايد هر کدام را جدا حساب نمود. پس اگر خونى که در پشت و روى لباس است

روى هم کمتر از درهم باشد، نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد، نماز با آن باطل است.

مسأله 865 :

اگر خون، روى لباسى که آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد و يا به آستر بريزد و روى لباس خونى

شود، و روى لباس و آستر آن بهم متصل نباشد بايد هر کدام را جدا حساب نمود. پس اگر خون روى لباس و آستر، کمتر

از درهم باشد، نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد، نماز با آن باطل است.

مسأله 866 :

اگر خون بدن يا لباس کمتر از درهم باشد و رطوبتى به آن برسد در صورتى که خون و رطوبتى که به

آن رسيده به اندازه درهم يا بيشتر شود و اطراف را آلوده کند، نماز با آن باطل است. بلکه اگر رطوبت و خون به اندازه

درهم نشود و اطراف را هم آلوده نکند، نماز خواندن با آن اشکال دارد.

مسأله 867 :

اگر بدن يا لباس خونى نشود ولى به واسطه رسيدن به خون نجس شود، اگر چه مقدارى که نجس

شده کمتر از درهم باشد، نمى شود با آن نماز خواند.

مسأله 868 :

اگر خونى که در بدن يا لباس است کمتر از درهم باشد و نجاست ديگرى به آن برسد، مثلاً يک

قطره بول روى آن بريزد نماز خواندن با آن جايز نيست.

مسأله 869 :

اگر لباسهاى کوچک نمازگزار مثل عرقچين و جوراب که نمى شود با آنها عورت را پوشانيد نجس

باشد، چنانچه از مردار و حيوان حرام گوشت درست نشده باشد، نماز با آنها صحيح است، و نيز اگر با انگشترى نجس

نماز بخواند اشکال ندارد.

مسأله 870 :

جايز است که چيز نجس مانند دستمال و کليد و چاقوى نجس همراه نمازگزار باشد.

مسأله 871 :

زنى که پرستار بچه خود مى باشد چه پسر باشد و چه دختر و به بول او لباسش نجس شده و بيشتر

از يک لباس ندارد، هر گاه شبانه روزى يک مرتبه لباس خود را آب بکشد، اگر چه تا روز ديگر لباسش به بول بچه نجس

شود، مى تواند با آن لباس نماز بخواند. ولى احتياط مستحب آنست که لباس خود را طراف عصر براى نماز ظهر و عصر

آب بکشد.

مسأله 872 :

هر گاه لباس پرستار به بول بچه اى که از خودش نيست نجس شود، اگرچه روزى يک مرتبه آنرا آب

بکشد، چنانچه بعد از آن نجس شود نماز خواندن در آن لباس خالى از اشکال نيست.