مواردی که لازم نیست لباس و بدن نمازگزار پاک باشد (آیت الله محمد تقی بهجت (ره))

مواردي که لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاک باشد

مسأله 865 :

در سه صورت که تفصيل آنها بعداً گفته مي شود اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحيح است:

اوّل: آنکه به واسطه زخم يا جراحت يا دملي که در بدن او است لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.

دوّم: آنکه بدن يا لباس او به مقدار کمتر از درهم (که تقريباً به اندازه سطح يک دو ريالي مي شود) به خون آلوده باشد.

سوّم: آنکه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند.

و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحيح است.

اوّل: آنکه لباسهاي کوچک او مانند جوراب و دستکش نجس باشد.

دوّم: آنکه لباس زني که پرستار بچّه است نجس شده باشد.

و احکام اين پنج صورت مفصلاً در مسائل بعد گفته مي شود.

مسأله 866 :

اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه به گونه اي است که آب کشيدن بدن يا لباس يا عوض کردن لباس براي بيشتر مردم يا براي شخص او دشوار است تا وقتي که زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است، مي تواند با آن خون، نماز بخواند و همچنين است اگر چرکي که با خون بيرون آمده يا دوائي که روي زخم گذاشته اند و نجس شده در بدن يا لباس او باشد.

مسأله 867 :

اگر خون بريدگي و زخمي که به زودي خوب مي شود و شستن آن آسان است و به اندازه درهم يا بيشتر باشد در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است.

[150]

مسأله 868 :

اگر جائي از بدن يا لباس که با زخم فاصله دارد به رطوبت زخم نجس شود جايز نيست با آن نماز بخواند، ولي اگر مقداري از بدن يا لباس که معمولاً به رطوبت زخم آلوده مي شود با رطوبت آن نجس شود نماز خواندن با آن مانعي ندارد.

مسأله 869 :

اگر از توي دهان و بيني و مانند اينها خوني به بدن يا لباس برسد، براي نماز بايد آب بکشد و نمي تواند با آن نماز بخواند ولي با خون بواسير مي شود نماز خواند اگرچه دانه هايش در داخل باشد.

مسأله 870 :

کسي که بدنش زخم است اگر در بدن يا لباس خود خوني ببيند و نداند از زخم است يا خون ديگر، نماز خواندن با آن مانعي ندارد.

مسأله 871 :

اگر چند زخم در بدن باشد و به طوري نزديک هم باشند که يک زخم حساب شود تا وقتي همه خوب نشده اند نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد. ولي اگر به قدري از هم دور باشند که هرکدام يک زخم حساب شود هرکدام که خوب شد، بايد براي نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.

مسأله 872 :

اگر سر سوزني خون حيض در بدن يا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابر احتياط واجب نبايد خون نفاس و استحاضه در بدن يا لباس نمازگزار باشد، و بهتر است از خون حيوان حرام گوشت بپرهيزد. ولي خونهاي ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت اگرچه در چند جاي بدن و لباس باشد در صورتي که روي هم کمتر از درهم باشد (که تقريباً به اندازه سطح يک دو ريالي مي شود) نماز خواندن با آن اشکال ندارد.

مسأله 873 :

خوني که به لباس بي آستر بريزد و به پشت آن برسد يک خون حساب مي شود ولي اگر پشت آن جدا خوني شود بايد هرکدام را جدا حساب نمود پس اگر خوني که در پشت و روي لباس است روي هم کمتر از درهم باشد نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد نماز با آن باطل است.

مسأله 874 :

اگر خون، روي لباسي که آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد، و يا به آستر بريزد و روي لباس خوني شود، بايد هر کدام را جدا حساب نمود. پس اگر خون روي لباس و آستر کمتر از درهم باشد نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد نماز با آن باطل است.

مسأله 875 :

اگر خون بدن يا لباس کمتر از درهم باشد و رطوبتي به آن برسد در صورتي که خون و رطوبتي که به آن رسيده به اندازه درهم يا بيشتر شود و اطراف را

[151]

آلوده کند نماز با آن باطل است بلکه اگر رطوبت و خون به اندازه درهم نشود و اطراف را هم آلوده نکند نماز خواندن با آن اشکال دارد ولي اگر رطوبت مخلوط به خون شود و مستهلک شده از بين برود نماز صحيح است.

مسأله 876 :

اگر بدن يا لباس خوني نشود ولي به واسطه رسيدن به خون نجس شود اگرچه مقداري که نجس شده کمتر از درهم باشد، نمي شود با آن نماز خواند.

مسأله 877 :

اگر خوني که در بدن يا لباس است کمتر از درهم باشد و نجاست ديگري به آن برسد مثلاً يک قطره بول روي آن بريزد نماز خواندن با آن جايز نيست.

مسأله 878 :

اگر لباسهاي کوچک نمازگزار مثل عرقچين، جوراب و دستکش که نمي شود با آنها عورت را پوشاند نجس باشد، چنانچه از مردار و حيوان حرام گوشت درست نشده باشد نماز با آنها صحيح است و نيز اگر با انگشتر يا عينک نجس نماز بخواند اشکال ندارد.

مسأله 879 :

احتياط واجب آن است که چيز نجسي که با آن مي شود عورت را پوشاند همراه نمازگزار نباشد، ولي کسي که اين مسأله را نمي دانسته و مدّتي اينگونه نماز خوانده لازم نيست آن نمازها را قضا کند امّا همراه بودن چيز نجسي که نمي شود عورت را با آن پوشاند مانند دستمال کوچک و کليد و چاقو و پول نجس مانعي ندارد.

مسأله 880 :

زني که پرستار بچّه است و بيشتر از يک لباس ندارد، چنانچه نتواند لباس ديگري بِخرَد يا کرايه کند و يا عاريه نمايد، هرگاه شبانه روزي يک مرتبه لباس خود را آب بکشد اگرچه تا روز ديگر لباسش به بول بچّه نجس شود مي تواند با آن لباس نماز بخواند ولي احتياط واجب آن است که لباس خود را شبانه روز يک مرتبه براي اوّلين نمازي که لباسش پيش از آن نجس شده آب بکشد و نيز اگر بيشتر از يک لباس دارد ولي ناچار است که همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزي يک مرتبه به دستوري که گفته شده همه آنها را آب بکشد کافي است.