مواردى که لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاک باشد
مسأله 844 :
در سه صورت که تفصيل آنها بعداً گفته مى‌شود، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است:
اوّل: آن که بواسطه زخم يا جراحت يا دُمَلى که در بدن او است لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوم: آن که بدن يا لباس او به مقدار کمتر از درهم که تقريباً به اندازه انگشت سبّابه مى‌شود به خون آلوده باشد.
سوم: آن که ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند.
و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است:
اوّل: آن که لباسهاى کوچک او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد.
دوم: آن که لباس زنى که پرستار بچّه است نجس شده باشد و احکام اين پنج صورت مفصّلاً در مسائل بعد گفته مى‌شود.
مسأله 845 :
اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دُمَل باشد چنانچه طورى است که آب کشيدن بدن يا لباس يا عوض کردن لباس براى بيشتر مردم يا براى خصوص او سخت است، تا وقتى که زخم يا جراحت يا دُمَل خوب نشده است، مى‌تواند با آن خون نماز بخواند و همچنين است اگر چرکى که با خون بيرون آمده يا دوايى که روى زخم گذاشته‌اند و نجس شده، در بدن يا لباس او باشد.
مسأله 846 :
اگر خون زخمى که به زودى خوب مى‌شود و شستن آن آسان است، در بدن يا لباس نمازگزار باشد، اگر از مقدار درهم زيادتر باشد بايد براى نماز آن را آب بکشد.
مسأله 847 :
اگر جايى از بدن يا لباس که با زخم فاصله دارد به رطوبت زخم نجس شود، جايز نيست با آن نماز بخواند. ولى اگر مقدارى از بدن يا لباس که معمولاً به رطوبت زخم آلوده مى‌شود به رطوبت آن نجس شود نماز خواندن با آن مانعى ندارد.
مسأله 848 :
اگر از زخمى که توى دهان و بينى و مانند اينهاست خونى به بدن يا لباس برسد، احتياط واجب آن است که با آن نماز نخواند، ولى با خون بواسير مى‌شود نماز خواند مگر اينکه دانه‌هايش در داخل باشد که به احتياط واجب نمى‌شود با آن نماز خواند.
مسأله 849 :
کسى که بدنش زخم است، اگر در بدن يا لباس خود خونى ببيند و نداند از زخم است يا خون ديگر، با آن نماز خواندن اشکال دارد.
مسأله 850 :
اگر چند زخم در بدن باشد و به طورى نزديک هم باشند که يک زخم حساب شود، تا وقتى همه خوب نشده‌اند، نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد. ولى اگر به قدرى از هم دور باشند که هر کدام يک زخم حساب شود، هر کدام که خوب شد، بايد براى نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.
مسأله 851 :
اگر سر سوزنى خون حيض يا نفاس، در بدن يا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابر احتياط واجب بايد خون استحاضه، در بدن يا لباس نمازگزار نباشد، ولى خونهاى ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت اگرچه در چند جاى بدن و لباس باشد در صورتى که روى هم کمتر از درهم باشد که تقريباً به اندازه انگشت سبّابه مى‌شود، نماز خواندن با آن اشکال ندارد. ولى احتياط واجب آن است که از خون سگ و کافر و مردار و حيوان حرام گوشت اجتناب کند.
مسأله 852 :
خونى که به لباس بى آستر بريزد و به پشت آن برسد، يک خون حساب مى‌شود ولى اگر پشت آن، جدا خونى شود، بنابر احتياط واجب بايد هر کدام را جدا حساب نمود، پس اگر خونى که در پشت و روى لباس است روى هم کمتر از درهم باشد، نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد نماز با آن باطل است.
مسأله 853 :
اگر خون، روى لباسى که آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد و يا به آستر بريزد و روى لباس خونى شود، بايد هر کدام را جدا حساب نمود، پس اگر خون روى لباس و آستر، کمتر از درهم باشد نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد نماز با آن باطل است.
مسأله 854 :
اگر خون بدن يا لباس کمتر از درهم باشد و رطوبتى به آن برسد در صورتى که خون و رطوبتى که به آن رسيده به اندازه درهم يا بيشتر شود و اطراف را آلوده کند، نماز با آن باطل است، بلکه اگر رطوبت و خون به اندازه درهم نشود و اطراف را هم آلوده نکند، نماز خواندن با آن اشکال دارد، ولى اگر رطوبت مخلوط به خون شود و از بين برود نماز صحيح است.
مسأله 855 :
اگر بدن يا لباس خونى نشود ولى به واسطه رسيدن به خون، نجس شود اگرچه مقدارى که نجس شده کمتر از درهم باشد، نمى‌شود با آن نماز خواند.
مسأله 856 :
اگر خونى که در بدن يا لباس است کمتر از درهم باشد و نجاست ديگرى به آن برسد، مثلاً يک قطره بول روى آن بريزد، نماز خواندن با آن جايز نيست.
مسأله 857 :
اگر لباسهاى کوچک نمازگزار مثل عرقچين و جوراب که نمى‌شود با آنها عورت را پوشانيد نجس باشد، چنانچه از مردار و حيوان حرام گوشت درست نشده باشد نماز با آنها صحيح است و نيز اگر با انگشترى نجس نماز بخواند اشکال ندارد.
مسأله 858 :
احتياط آن است که چيز نجسى که با آن مى‌شود عورت را پوشاند همراه نمازگزار نباشد، ولى کسى که اين مسأله را نمى‌دانسته و مدّتى اين طور نماز خوانده، لازم نيست آن نمازها را قضا کند.
مسأله 859 :
زنى که پرستار بچّه است و بيشتر از يک لباس ندارد، هرگاه شبانه روزى يک مرتبه لباس خود را آب بکشد، اگرچه تا يک روز ديگر لباسش به بول بچّه نجس شود، مى‌تواند با آن لباس نماز بخواند. ولى احتياط واجب آن است که لباس خود را در شبانه روز يک مرتبه براى اوّلين نمازى که لباسش پيش از آن نجس شده آب بکشد و نيز اگر بيشتر از يک لباس دارد ولى ناچار است که همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزى يک مرتبه به دستورى که گفته شده همه آنها را آب بکشد کافى است.