مستحبّات سعى

مستحبّات سعى

مسأله 239- در سعى امور زير مستحبّ است:

1- بهتر است در حال سعى وضو داشته باشد، ولى واجب نيست. حتّى زنان در حالى که حائض هستند مى توانند سعى بين صفا و مروه را انجام دهند. حتّى سعى در حال خواب اشکالى ندارد (مثلاً در حالتى که روى چرخ نشسته، سعى مى کند و مقدارى خواب مى رود.)

2- مستحبّ است اگر ازدحام مانع نشود بعد از تمام کردن طواف و نماز آن، دست به «حجرالاسود» بگذارد يا

[123]

آن را ببوسد، و به سراغ آب زمزم برود، مقدارى از آن بنوشد، و کمى بر سر و بدن خود بريزد، سپس به سراغ سعى برود، ولى اگر بوسيدن يا دست گذاردن بر حجرالاسود بر اثر ازدحام موجب آزار ديگران گردد بايد آن را ترک کند.

3- سعى را مى توان پياده يا سواره انجام داد، خواه سالم و توانا باشد، يا بيمار و ناتوان، امّا براى اشخاصى که توانائى پياده روى دارند، بهتر پياده رفتن است.

4- مستحبّ است به هنگام رفتن از صفا به مروه يا هنگام بازگشت وقتى به محلّ علامتگذارى شده مى رسد «هَرْوَله» کند (هروله يعنى حرکت سريع که ميان راه رفتن و دويدن محسوب مى شود) ولى اگر موجب ناراحتى اوست آن را ترک کند.

هروله کردن براى زنان مستحب نيست، و براى مردان نيز اگر فراموش شود احتياط آن است که برنگردند.

5- سخن گفتن و حتّى خوردن آب يا چيزى از غذا در حال سعى جايز است، ولى بهتر آن است که در اين حال

[124]

مشغول به دعا و ذکر خدا باشد و با سکينه و وقار و توجّه به ذات پاک خداوند سعى را به جا آورد.

مسأله 240- استراحت در ميان سعى صفا و مروه براى رفع خستگى يا غير آن اشکالى ندارد، خواه در صفا باشد يا در مروه يا ميان اين دو، ولى بهتر آن است که بدون خستگى ننشيند و استراحت نکند.

مسأله 241- هرگاه بعد از اتمام سعى و انجام تقصير شک کند آيا هفت دور را درست به جا آورده يا نه، يا ساير شرايط، موجود بوده يا نه اعتنا نکند، ولى اگر قبل از تقصير شک کند که ناقص به جا آورده يا کامل، بايد سعى را از اوّل اعاده کند، امّا اگر مى داند هفت دور کامل به جا آورده و شک در بيشتر دارد سعى او صحيح است و اعتنا نکند.

مسأله 242- هرگاه يقين داشته باشد که سعى را ناقص به جا آورده، مثلاً شش دور يا کمتر از آن بوده، برمى گردد و آنچه را مى داند ناقص گذاشته تکميل مى کند، و سعى او صحيح است.

[125]