کم يا زياد کردن طواف
مسأله 199- هرگاه عمداً مقدارى از طواف را کم کند و موالات از بين برود طوافش باطل است، و بايد اعاده کند و اگر پيش از فوت موالات کمبود را جبران کند طوافش صحيح است; و طواف واجب يا مستحب را مى توان قطع کرد و از نو شروع نمود.
مسأله 200- هرگاه طواف را عمداً بيش از هفت دور به جا
[103]
آورد طواف او باطل است، خواه از اوّل قصد زيادى داشته باشد يا بعد از اتمام طواف قصد کند چيزى بر آن اضافه نمايد، و خواه زيادى به اندازه يک دور باشد يا بيشتر يا کمتر، امّا اگر مقدار اضافى را به قصد طواف به جا نياورد، مثل اين که در اوّل کار يک دور با جمعيّت حرکت مى کند تا به طواف آشنا شود، سپس هنگامى که مقابل «حجرالاسود» رسيد قصد طواف کند، اين کار ضررى ندارد.
همچنين اگر بعد از تمام شدن هفت دور بر اثر کثرت جمعيّت نتواند فوراً از محلّ طواف خارج شود مانعى ندارد مقدارى با مردم، بدون قصد طواف ادامه دهد، و بعد خارج شود.
مسأله 201- هرگاه سهواً طواف را زيادتر از هفت دور به جا آورد، اگر کمتر از يک دور باشد آن را قطع مى کند و طوافش صحيح است، و اگر يک دور يا بيشتر باشد احتياط واجب آن است که به قصد قربت بر آن بيفزايد تا هفت دور
[104]
ديگر کامل شود، و بعد دو رکعت نماز طواف واجب به جا مى آورد و بعد از سعى (در آنجا که سعى واجب است) دو رکعت ديگر براى طواف مستحب به جا مى آورد (و لازم نيست قصد کند که طواف اوّل واجب است و دوم مستحب، همين اندازه که به قصد قربت انجام دهد کافى است.
مسأله 202- «قِران» در طواف (يعنى دو طواف کامل را قرين هم و پشت سر يکديگر بدون آن که نماز طواف ميان آن دو بخواند به جا آورد) در طواف واجب حرام است، ولى طواف اوّل باطل نمى شود، مگر اين که از آغاز چنين قصدى را داشته باشد که در اين صورت صحيح بودن طواف او مشکل است; امّا قران در طواف مستحب مکروه است، ولى حرام و باطل نيست.
مسأله 203- هرگاه مقدارى از طواف را سهواً کم کند. مطابق مسأله شماره 197 عمل مى کند.
[105]