روزه هاى حرام
مسأله 1462 :
دو روز از سال روزه اش حرام است: عيد فطر (اوّل ماه شوّال) و عيد قربان (دهم ماه ذى الحجّه).
مسأله 1463 :
روزه گرفتن زن (روزه مستحبّى) در صورتى که حقّ شوهرش از بين برود بدون اجازه او جايز نيست، و اگر حقّ او از بين نرود نيز، بنابر احتياط واجب بايد با اجازه شوهر باشد، همچنين روزه مستحبّى اولاد اگر اسباب اذيّت پدر و مادر شود جايز نيست، ولى اجازه گرفتن از آنها لازم نمى باشد.
[273]
مسأله 1464 :
کسى که مى داند روزه براى او ضرر دارد بايد روزه را ترک کند و اگر روزه بگيرد صحيح نيست، همچنين اگر يقين ندارد امّا احتمال قابل توجّهى مى دهد که روزه براى او ضرر دارد، خواه اين احتمال از تجربه شخصى حاصل شده باشد يا از گفته طبيب.
مسأله 1465 :
اگر طبيب بگويد روزه ضرر دارد امّا او با تجربه دريافته است که ضرر ندارد، بايد روزه بگيرد و در صورت معلوم نبودن ضرر، مى تواند يکى دو روز تجربه کند و بعد طبق دستور بالا عمل نمايد.
مسأله 1466 :
هرگاه عقيده اش اين بود که روزه براى او ضرر ندارد و روزه گرفت و بعد از مغرب فهميد روزه براى او ضرر داشته، احتياط آن است که قضاى آن را به جا آورد.
مسأله 1467 :
روزى که انسان شک دارد که آخر ماه شعبان است يا اوّل ماه رمضان، اگر مى خواهد روزه بگيرد بايد به قصد آخر شعبان باشد و اگر به نيّت اوّل ماه رمضان روزه بگيرد حرام و باطل است.
مسأله 1468 :
غير از روزه هايى که گفته شد روزه هاى حرام ديگرى نيز هست که در کتابهاى مفصّل گفته شده است.
روزه هاى مکروه
مسأله 1469 :
روزه روز عاشورا مکروه است، همچنين روزى که انسان شک دارد روز عرفه است يا عيد قربان و روزه ميهمان بدون اجازه ميزبان نيز کراهت دارد.
روزه هاى مستحب
مسأله 1470 :
روزه تمام روزهاى سال، غير از روزه هاى حرام و مکروه که دربالا گفته
[274]
شد، مستحبّ است، ولى بعضى از روزها تأکيد بيشترى دارد از جمله:
1ـ پنجشنبه اوّل و آخر هر ماه و اوّلين چهارشنبه بعد از روز دهم ماه، حتّى اگر کسى اينها را به جا نياورد مستحبّ است قضا کند.
2ـ سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه.
3ـ تمام ماه رجب و شعبان و اگر نتواند قسمتى از آن را روزه بگيرد، هر چند يک روز باشد.
4ـ روز بيست و چهارم ذى الحجّه و بيست و نهم ذى القعده.
5ـ روز اوّل ذى الحجّه تا روز نهم، ولى اگر به واسطه ضعف روزه نتواند دعاهاى روز عرفه را بخواند روزه آن روز مکروه است.
6ـ عيد سعيد غدير (هيجده ذى الحجّه).
7ـ روز اوّل و سوم و هفتم محرم.
8ـ روز تولّد پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله)(17 ربيع الاول).
9ـ روز مبعث رسول خدا(صلى الله عليه وآله)(27 رجب).
10ـ روز عيد نوروز.
مسأله 1471 :
هرگاه کسى روزه مستحبّى بگيرد واجب نيست آن را به آخر برساند و هر موقع بخواهد مى تواند روزه خود را بخورد، بلکه اگر برادر مؤمنى او را به غذا دعوت کند مستحبّ است دعوت او را قبول کرده در اثناء روز افطار نمايد.