روزه هاى حرام و مکروه
مسأله 1748 :
روزه عيد فطر و قربان، حرام است و نيز روزى را که انسان نمى داند آخر شعبان است، يا اول رمضان، اگر به نيت اول رمضان روزه بگيرد حرام مى باشد.
مسأله 1749 :
اگر زن بواسطه گرفتن روزه مستحبى حق شوهرش از بين برود، روزه او حرام است . و احتياط مستحب آنست که اگر حق شوهر هم از بين نرود، بدون اجازه او روزه مستحبى نگيرد.
مسأله 1750 :
روزه مستحبى اولاد اگر اسباب اذيت پدر و مادر، يا جد شود حرام است.
مسأله 1751 :
اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبى بگيرد، ودربين روز پدر او را نهى کند، بايد افطار نمايد اگر ترک افطار سبب اذيت پدر شود و اگر سبب اذيت اونشود افطارلازم نيست.
مسأله 1752 :
کسى که مى داند روزه براى او ضرر ندارد، اگر چه دکتر بگويد ضرر دارد، بايد روزه بگيرد و کسى که يقين يا گمان دارد که روزه برايش ضرر دارد، اگر چه دکتر بگويد ضررندارد، بايد روزه نگيرد و اگر روزه بگيرد صحيح نيست .
مسأله 1753 :
اگر انسان احتمال بدهد که روزه برايش ضرر دارد، و از آن احتمال ترس براى اوپيدا شود چنانچه احتمال او درنظر مردم بجا باشد، نبايد روزه بگيرد و اگر روزه بگيرد صحيح نيست .
مسأله 1754 :
کسى که عقيده اش اينست که روزه براى اوضرر ندارد، اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته، واجب نيست قضاى آنرا بجا آورد.
مسأله 1755 :
غير از روزه هائى که گفته شد، روزه هاى حرام ديگرى هم هست که در کتابهاى مفصل گفته شده است.
مسأله 1756 :
روزه روز عاشورا، و روزى که انسان شک دارد روز عرفه است يا عيد قربان مکروه است