روزه های حرام و مکروه (آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی)

روزه هاى حرام و مکروه

مسأله 1748 :

روزه گـرفـتـن در روز عـيد فطر و قربان , حرام است .

و نيز روزى را که انسان نمى داند آخر شعبان است , يا اول رمضان , اگر به نيت اول رمضان روزه بگيردحرام مى باشد.

مسأله 1749 :

اگر بواسطه گرفتن روزه مستحبى حق شوهر از بين برود, روزه بر زن حرام است .

و احـتـيـاط مـسـتحب آن است که اگر حق شوهر هم از بين نرود, بدون اجازه او روزه مستحبى نگيرد.

مسأله 1750 :

روزه مستحبى اولاد اگر باعث اذيت پدر يا مادر شود با نهى آنان حرام است , بلکه اگـر از آن نـهى نکنند ولى سبب اذيت آنان شود, يا جد نهى نمايد وروزه سبب اذيت او شود بنابر احتياط واجب جايز نيست .

مسأله 1751 :

اگر پسر بدون اجازه پدر, روزه مستحبى بگيرد, و در بين روز پدر,او را نهى کند اگر در مخالفت نهى اذيت مى شود, بايد افطار نمايد.

مسأله 1752 :

کسى که مى داند روزه براى او ضرر ندارد, اگر چه دکتر بگويد ضرردارد, بايد روزه بـگيرد وکسى که يقين يا گمان دارد که روزه برايش ضرر دارد, اگر چه دکتر بگويد ضرر ندارد, بايد روزه نگيرد و اگر روزه بگيرد صحيح نيست .

مسأله 1753 :

اگر انسان احتمال بدهد که روزه برايش ضرر دارد, و از آن احتمال ,ترس براى او پـيـدا شـود چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد, نبايد روزه بگيرد واگر روزه بگيرد صحيح نيست .

مسأله 1754 :

کسى که عقيده اش اين است که روزه براى او ضرر ندارد, اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته , بنابر احتياط واجب بايدقضاى آن را بجا آورد.

مسأله 1755 :

غير از روزه هايى که گفته شد, روزه هاى حرام ديگرى هم هست که در کتابهاى مفصل گفته شده است .

مسأله 1756 :

روزه روز عاشورا و روزى که انسان شک دارد روزه عرفه است ياعيد قربان مکروه است .