راه ثابت شدن نجاست (آیت الله سید علی محمد دستغیب)

راه ثابت شدن نجاست‌

مسأله 122 :

نجاست هر چيز از سه راه ثابت مى‌شود:

اوّل: آن که خود انسان اطمينان کند چيزى نجس است، و اگر گمان داشته باشد چيزى نجس است لازم نيست از آن اجتناب نمايد. بنابراين غذا خوردن در قهوه خانه و مهمانخانه‌هايى که مردمان لاابالى و کسانى که پاکى و نجسى را مراعات نمى‌کنند در آنها غذا مى‌خورند، اگر انسان يقين نداشته باشد غذايى‌را که براى او آورده‌اند نجس است اشکال ندارد.

دوم: آن که کسى که چيزى در اختيار او است بگويد آن چيز نجس است، مثلاً همسر انسان يا خدمتکار بگويد ظرف يا چيز ديگرى که در اختيار او است نجس مى‌باشد.

سوم: آن که دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است و نيز اگر يک نفر مورد اعتماد هم بگويد چيزى نجس است، بنابر احتياط واجب بايد از آن چيز اجتناب کرد.

مسأله 123 :

اگر بواسطه ندانستن مسأله، نجس بودن و پاک بودن چيزى را نداند، مثلاً نداند عرق جنب از حرام پاک است يا نه، بايد مسأله را بپرسد، ولى اگر با اين که مسأله را مى‌داند، در چيزى شکّ کند که پاک است يا نه، مثلاً شکّ کند آن چيز خون است يا نه، يا نداند که خون پشه است يا خون انسان، پاک مى‌باشد.

مسأله 124 :

چيز نجسى که انسان شکّ دارد پاک شده يا نه، نجس است، و چيز پاک را اگر شکّ کند نجس شده يا نه، پاک است. و اگر هم بتواند نجس بودن يا پاک بودن آن را بفهمد لازم نيست وارسى کند.

مسأله 125 :

اگر بداند يکى از دو ظرف يا دو لباسى که از هر دوى آنها استفاده مى‌کند نجس شده و نداند کدام است، بايد از هر دو اجتناب کند، بلکه اگر مثلاً نمى‌داند لباس خودش نجس شده يا لباسى که هيچ از آن استفاده نمى‌کند و مال ديگرى است، باز هم احتياط آن است که از لباس خودش اجتناب نمايد، اگرچه لازم نيست.