چيزهائى که بايد براى آنها وضو گرفت
مسأله 322 :
براى شش چيز وضو گرفتن واجب است:
((اول)) براى نمازهاى واجب غير از نماز ميت. و در نمازهاى مستحب وضو شرط صحت است.
((دوم)) براى سجده وتشهد فراموش شده، اگر بين آنها و نماز حدثى از او سرزده مثلا بول کرده باشد، ولى براى سجده سهو واجب نيست وضو بگيرد.
((سوم)) براى طواف واجب خانه کعبه.
((چهارم)) اگر نذر يا عهد کرده يا قسم خورده باشد که وضو بگيرد.
((پنجم)) اگر نذر کرده باشد که جائى از بدن خود را به خط قرآن برساند.
((ششم)) براى آب کشيدن قرآنى که نجس شده، يا براى بيرون آوردن آن از مستراح و مانند آن، در صورتى که مجبور باشد دست يا جاى ديگر بدن خود
را به خط قرآن برساند، ولى چنانچه معطل شدن بمقدار وضو بىاحترامى به قرآن باشد، بايد بدون اين که وضو بگيرد، قرآن را از مستراح و مانند آن بيرون آورد، يا اگر نجس شده آب بکشد.
مسأله 323 :
مس نمودن خط قرآن، يعنى رساندن جائى از بدن به خط قرآن براى کسى که وضو ندارد حرام است. ولى اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه کنند مس آن اشکال ندارد.
مسأله 324 :
جلوگيرى بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست ولى اگر مس نمودن آنان بىاحترامى بقرآن باشد بايد آنان را جلوگيرى کنند.
مسأله 325 :
کسى که وضو ندارد بنابر احتياط واجب حرام است اسم خداوند متعال و صفات خاصه او را به هر زبانى نوشته شده باشد مس نمايد. و بهتر آن است که اسم مبارک پيغمبر و امام و حضرت زهراء عليهم السلام را هم مس ننمايد.
مسأله 326 :
اگر پيش از وقت نماز به قصد اين که با طهارت باشد وضو بگيرد يا غسل کند صحيح است. و نزديک وقت نماز هم اگر به قصد مهيا بودن براى نماز وضو بگيرد اشکال ندارد.
مسأله 327 :
کسى که يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوى واجب کند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوى او صحيح است.
مسأله 328 :
مستحب است انسان براى نماز ميت و زيارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان عليهم السلام و براى همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن، ومس حاشيه قرآن، و براى خوابيدن وضو بگيرد. ونيز مستحب است کسى که وضو دارد دوباره وضو بگيرد، و اگر براى يکى از اين کارها وضو بگيرد هر کارى را که بايد با وضو انجام داد مىتواند بجا آورد، مثلا مىتواند با آن وضو نماز بخواند.