( چيزهايى که بايد براى آنها وضو گرفت ).
مسأله 322 :
براى شش چيز وضو گرفتن واجب است : اول : براى نمازهاى واجب غير از نماز ميت .
و در نمازهاى مستحب وضو شرط صحت است .
دوم : براى سجده و تشهد فراموش شده , اگر بين آنها و نماز حدثى از او سر زده مثلا بول کرده باشد , ولى براى سجده سهو واجب نيست وضو بگيرد.
سوم : براى طواف واجب خانه کعبه که جزء حج يا عمره باشد.
چهارم : اگر نذر يا عهد کرده يا قسم خورده باشد که وضو بگيرد.
پنجم : اگر نذر کرده باشد که قرآن را مثلا ببوسد.
شـشم : براى آب کشيدن قرآنى که نجس شده , يا براى بيرون آوردن آن از مستراح و مانند آن , در صورتى کـه مـجـبور باشد دست يا جاى ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند , ولى چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بى احترامى به قرآن باشد , بايد بدون اين که وضو بگيرد , قرآن را از مستراح و مانند آن بيرون آورد , يا اگر نجس شده آب بکشد.
مسأله 323 :
مس نمودن خط قرآن , يعنى رساندن جايى از بدن به خط قرآن براى کسى که وضو ندارد حرام است .
ولى اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه کنند مس آن اشکال ندارد.
مسأله 324 :
جـلـوگـيرى بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست ولى اگر مس نمودن آنان بى احترامى به قرآن باشد بايد آنان را جلوگيرى کنند.
مسأله 325 :
کـسـى کـه وضو ندارد بنابر احتياط واجب حرام است اسم خداوند متعال و صفات خاصه او را به هر زبانى نوشته شده باشد مس نمايد.
و بهتر آن است که اسم مبارک پيغمبر و امام و حضرت زهراء عليهم السلام را هم مس ننمايد.
مسأله 326 :
اگر پيش از وقت نماز به قصد اينکه با طهارت باشد وضو بگيرد يا غسل کند صحيح است .
و نزديک وقت نماز هم اگر به قصد مهيا بودن براى نماز وضو بگيرد اشکال ندارد.
مسأله 327 :
کـسـى که يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوى واجب کند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده , وضوى او صحيح است .
مسأله 328 :
مستحب است انسان براى نماز ميت و زيارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان عليهم السلام و براى همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن , و مس حاشيه قرآن , و براى خوابيدن وضو بگيرد.
و نيز مستحب است کسى که وضو دارد دوباره براى هر نماز وضو بگيرد.
و اگر براى يکى از اين کارها وضو بگيرد هر کارى که بايد با وضو انجام داد مى تواند بجا آورد , مثلا مى تواند با آن وضو نماز بخواند.