چيزهائي که بايد براي آنها وضو گرفت
مسأله 322 :
براي پنج چيز وضو گرفتن واجب است: اوّل براي نمازهاي واجب غير از نماز ميّت، دوم براي سجده وتشهد فراموش شده، اگر بين آنها ونماز حدثي از او سر زده مثلاً بول کرده باشد احتياط واجب آن است که براي سجدهسهو هم وضو بگيرد، سوم براي طواف واجبخانه کعبه، چهارم اگر نذر يا عهد کرده يا قسم خورده باشد که وضو بگيرد، پنجم براي آب کشيدن قرآني که نجس شده، يا بيرون آوردن آن از مستراح ومانند آن، در صورتي که مجبور باشد، دست يا جاي ديگر بدن خود را بخط قرآن برساند، ولي چنانچه معطّل شدن به مقدار وضو بي احترامي به قرآن است، بايد بدون اين که وضو بگيرد، قرآن را از مستراح ومانند آن بيرون آورد، يا اگر نجس شده آب بکشد.
مسأله 323 :
مس نمودن خط قرآن، يعني رساندن جايي از بدن بخط قرآن براي کسي که وضو ندارد حرام است، و احتياط استحبابي آن است که موي خود را هم بخطّ قرآن نرساند، ولي اگر قرآن بزبان فارسي يا بزبان ديگر ترجمه کنند مسّ آن اشکال ندارد.
مسأله 324 :
جلوگيري بچه وديوانه از مسّ قرآن واجب نيست ولي اگر مسّ نمودن آنان بي احترامي بقرآن باشد، بايد از آنان جلوگيري کنند.
مسأله 325 :
کسي که وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را به هر زباني نوشته شده باشد مسّ نمايد و احتياط وجوبي آن است که اسم مبارک پيغمبر وامام وحضرت زهرا & را هم مس ننمايد.
مسأله 326 :
اگر پيش از وقت نماز به قصد اين که با طهارت باشد، وضو بگيرد يا غسل کند صحيح است و اگر نزديک وقت نماز به قصد مهيّا بودن براي نماز وضو بگيرد اشکال ندارد.
مسأله 327 :
کسي که يقين دارد وقت داخل شده اگر نيّت وضوي واجب کند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوي او صحيح است اگر قصد وضو گرفتن را علي ايّ حال داشته باشد.
مسأله 328 :
مستحبّ است انسان براي نماز ميّت وزيارت اهل قبور و رفتن به مسجد وحرم امامان وضو بگيرد، و همچنين براي همراه داشتن قرآن وخواندن ونوشتن آن و نيز براي مسّ حاشيه قرآن وبراي خوابيدن و نيز مستحبّ است کسي که وضو دارد دوباره وضو بگيرد، و اگر براي يکي از اين کارها وضو بگيرد هرکاري را که بايد با وضو انجام داد ميتواند بجا آورد، مثلاً ميتواند با آن وضو نماز بخواند.