سوال 72 :
اگر بر گردن شخصى هيچ غسلى نباشد، آيا مى تواند به قصد قربت غسل کند و با آن نماز بخواند؟
جواب :
جايز نيست.
سوال 73 :
کسى که بى اختيار از او منى خارج مى شود چه وظيفه اى دارد؟
جواب :
خروج منى به هر صورت موجب غسل است به شرط اين که يقين داشته باشد و هرگاه به خاطر عمل پروستات ذرّات منى در بول مستهلک شود موجب جنابت نخواهد شد.
سوال 74 :
آيا ريختن آب زياد براى غسل ضرر دارد و آيا کسى که عرق زيادى کرده است قبل از شستن عرقهايش غسل او صحيح است؟
جواب :
آب زياد ضررى به غسل نمى زند ولى اگر اسراف باشد مقدار اضافى حرام است اما عرق بدن اگر باعث مضاف شدن آب نشود اشکال ندارد هر چند بهتر اين است که اوّل عرق را بشويد بعد غسل کند.
سوال 75 :
اگر در حين غسل حدث اصغر خارج شود غسل چه حکمى دارد؟
جواب :
احتياط واجب آن است که غسل را از سر بگيرد و بعدا براى نماز و مانند آن وضو بگيرد.
سوال 76 :
جنبى که مى داند اگر غسل کند به درس نمى رسد آيا جايز است در مسجد با تيمّم توقف کند؟
جواب :
لازم است اوّل غسل کند سپس در کلاس درس حاضر شود.
سوال 77 :
اگر شخص جنبى به حمّام برود و فراموش کند که غسل را بجا آورد، آيا مى تواند وارد مسجد شود؟
جواب :
نمى تواند.
سوال 78 :
در جنب شدن زنها توسط خروج منى، آيا همان شرايطى که براى مردها گفته شده لازم است؟
جواب :
در زن لازم نيست که با جستن بيرون آيد بلکه اگر رطوبت هنگامى بيرون آيدکه به اوج شهوت جنسى رسيده است حکم منى دارد.
سوال 79 :
آيا زن پس از نزديکى شوهر با او و قبل از غسل، بايد صبر کند تا منى شوهر از او خارج شود و اگر فوراً غسل کرد و آب يا رطوبت مشکوکى خارج شد، تکليفش چيست؟
جواب :
غسل ندارد، ولى اگر يقيناً منى است بايد خود را آب بکشد
سوال 80 :
چرا با غسل جنابت بدون وضو مى شود نماز خواند ولى با غسلهاى ديگر نمى شود و بايد وضو گرفت؟
جواب :
با همه غسلهاى واجب مستحب قطعى مانند غسل جمعه مى توان نماز خواند ولى غسلهاى مستحبى که به عنوان رجا بجا آورده مى شود جانشين وضو نمى گردد.
سوال 81 :
در رساله حضرت امام (قدس سره الشريف) مطالعه کردم که اگر منى از انسان خارج شود با اختيار يا بدون اختيار با شهوت يا بدون شهوت انسان جنب مى شود. در حال حاضر من سرباز هستم و دستشوييهاى اين پادگان که ما در آن مستقر هستيم بسيار تاريک است و مدّتى است که (بعضى مواقع) بى اختيار بعد از بول يا به هنگام بول از من منى دفع مى شود (در اين مورد مطمئن هستم) طبق فتواى حضرت امام (رضوان اللّه تعالى عليه) من جنب مى شوم. مشکل من اين است که در شب که نمى شود دقيقا ادرار را مشاهده کرد، اگر شک کنم که از من منى دفع شده يا نه بايد غسل نمايم يا خير، و در ضمن اين جا حمّامها آبگرمکن ندارد (چون فقط در شب مى توانيم حّمام برويم) و حالا هم زمستان است و آب در شب سرد است و چند بار که حمّام رفتم کليه درد گرفته ام و حمّام رفتن هم قدرى زحمت دارد لطف بفرماييد و بنويسيد که چه کار بايد بکنم و آيا در موارد ذکر شده جنب هستم؟
جواب :
براى شناختن منى نشانه هايى است و براى شناخت آنها به مسأله 361 توضيح المسائل ما مراجعه کنيد، ولى اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا رطوبت ديگر (يعنى مذى، وذى و ودى که هر سه پاکند و غسل ندارند و وضو را هم باطل نمى کنند) چنانچه همراه با جستن و شهوت (يعنى لذّت و خوش آمدن) بوده باشد، آن رطوبت حکم منى دارد امّا رطوبت لزج که بعد از بول خارج مى شود منى نيست و هرکجا که شک داريد واجب نيست غسل کنيد و هرکجا به خروج منى يقين کرديد اگر به واسطه نبودن آب گرم يا جهت ديگرى نتوانيد غسل کنيد، تيمم بدل از غسل کنيد و بدن را تطهير کنيد و با لباس طاهر نماز بخوانيد و هرچند مدّت آن طولانى شود براى شما اشکال ندارد.
سوال 82 :
اين جانب مبتلا به بيمارى وسواس هستم و متأسّفانه بسيار شديد و غير قابل تحمّل است مثلا در مورد تطهير و غسل وسواس من خيلى شديد است به گونه اى که گاهى اوقات وقتى شب به حمّام مى روم نزديک طلوع آفتاب موفق به تطهير مى شوم و از حمّام بيرون مى آيم. باور کنيد در طول اين چند سال به اندازه بيست سال آب مصرف کرده ام، براى درمان به نزد بعضى از علماى شهرمان و يکى از مراجع قم رفتم و اذکارى را به من گفتند ولى مؤثّر واقع نشد. به خدمت حضرت على بن موسى الرّضا(عليه السلام) در مشهد رفتم با چه گرفتاريهايى که در سفر و هنگام تشرف داشتم و دعا و تضرّع بسيار کردم ولى متأسّفانه شفا نيافتم. اين بيمارى نزديک است مرا از پاى درآورد نه تنها خود که خانواده را نيز نگران و در زحمت انداخته ام بلکه باعث شده است عبادتهايم را نتوانم انجام دهم و براى اين جهت ماه رمضان را سفر مى کنم تا مشکل روزه گرفتن نداشته باشم اگر چه در سفر هم هيچ چيز نمى خورم. لطفاً مرا راهنمايى کنيد تا از اين وضع غمبار نجات يابم و از زخم زبانهاى اطرافيان آسوده گردم؟
جواب :
مشکل شما در واقع از خود شماست و مقصّر اصلى خودتان هستيد و به همين دليل دعاى شما هم مستجاب نمى شود و علّت اصلى آن ندانستن مسأله است. مسأله اصلى اين است که بر شما واجب نيست يقين به طهارت و غسل و مانند آن پيدا کنيد، آنچه بر شما به عنوان يک وظيفه شرعى لازم است اين که به مقدار ساير مردم آب بريزيد و به همان قناعت کنيد هرچند شک در غسل و طهارت داشته باشيد و ما مسؤوليت شرعى اين کار را مى پذيريم. شما از امروز فقط به مقدار مردم آب بريزيد و قناعت کنيد و با بدن نجس و حال جنابت (به گمان خودتان) نماز بخوانيد و هيچ اشکالى هم ندارد و نماز و روزه شما کاملا صحيح است و ما به اين وسيله بر شما و تمام افراد وسواسى اتمام حجّت مى کنيم و مخالفت با آن گناه است. ما از خداوند مى خواهيم که به شما توفيق توجّه به اين مسأله را عنايت کند و از دام شيطانى نجات پيدا کنيد.
سوال 83 :
آيا در مورد قضاى غسل جمعه دليلى داريم؟
جواب :
آرى در اين زمينه روايتى داريم که تا غروب روز شنبه مى توان آن را قضا کرد.