ارتداد

ارتداد

سوال :

اگر فرزندى که از پدر و مادر مسلمان متولد شده و بعد از رسيدن به سن بلوغ براى تحصيلات به کشورهاى غربى رفته و آنجا يکى از اديان آسمانى يهود يا مسيحيت را پذيرفته آيا از پدر و مادرش که در ايران هستند و وفات يافته اند ارث مى برد يا نه؟ و اگر تنها وارث والدين باشد چه صورتى دارد؟

جواب :

فرزند مذکور، مرتد فطرى است و از پدر و مادرش ارث نمى برد هر چند تنها فرزند آنها باشد. والله العالم

سوال :

اگر کسى نعوذ بالله به ساحت يکى از 14 معصوم ـ (عليهم السلام) ـ دشنام دهد آيا مرتد ميشود يا خير؟

جواب :

بلى مرتد مى شود.

سوال :

در صورت ارتداد آيا کشتن او همانجا واجب است ويا اينکه به اجازه حاکم شرع هم نياز است؟

جواب :

در صورتيکه مفسده بر قتل او مرتّب نشود (مانند اين که نتواند در حضور حاکم شرع، ارتداد او را ثابت کند) واجب است شنونده او را بکشد و محتاج به اجازه حاکم شرع نيست.

سوال :

اگر کسى اقرار کند (چند مرتبه) که اين عمل را مرتکب شده آيا واجب القتل است يا نه، بايد در حضور حاکم شرع اقرار کند تا واجب القتل شود؟

جواب :

حضور حاکم شرع شرط نيست.

سوال :

شخصى است که بارها اين عمل را انجام داده و خودش هم اقرار کرده ولى مى گويد در هر دفعه عصبانى بوده ام آيا اين عذر از او در حالى که اين عمل را مکرراً بجا آورده پذيرفته است يا خير؟ تکليف ما در مقابل چنين شخصى چيست؟

جواب :

اگر عصبانيت بحدى باشد که از حال اختيار خارج شود موجب ارتداد نيست و به هر حال اگر توبه کند توبه اش قبول است.

سوال :

شخصى عصبانى شده و بر اثر خشم و غضب قرآن کريم را پاره پاره نموده و بعداً پشيمان شده در حال حاضر چنين شخصى چه وظيفه و حکمى دارد؟

جواب :

نعوذ باللّه تعالى من الشيطان الرجيم. اين مسأله به دو صورت ممکن است مورد سوال واقع شود يکى از جهت حکم آن، اگر نزد حاکم شرعى ثابت شود، و يکى از جهت حکم فردى و شخصى فاعل اين عمل، که فيما بينه وبين اللّه عمل کند، اما حکم حدى که براى اين عمل در صورت وقوع بعمد و اختيار و ثبوت آن نزد حاکم مترتب مى شود قتل است که در صورت ثبوت حاکم (؟؟؟؟؟) و جواز آن از طرف غير که مثل ساب اللّه وسابّ النبي والائمة عليهم السلام باشد محلّ اشکال است بنابراين در اين جهت امر با حاکم است و دائر مدار ثبوت آن عند الحاکم است و اما نسبت به تکليف شخصى فاعل اين اهانت بسيار عظيم اگر بنحوى بوده که ميداند اين اهانت از او در حال سلب اختيار واقع شده که شايد فرض آن بعيد باشد ظاهراً چيزى بر او نيست معذلک چون نفس عمل بسيار مغضوب الهى است فاعل آن اگر چه بدون اختيار و بلکه سهو و اشتباه هم از او صادر شده باشد اگر مؤمن باشد صدور آن را از خودش موجب شرمندگى و سقوط مرتبه مى شمارد و به درگاه خدا با تضرّع از آن معذرت مى خواهد مثل بنده اى که فرزند مولايش را در خواب يا بگمان اينکه دشمن مولى است کشته باشد که مع ذلک در مقام عذرخواهى برمى آيد و اگر العياذ باللّه با عمد و اختيار از او اين گناه بزرگ صادر شده باشد اوّلاً عقد ازدواج او با زوجه اش منحل شده و زوجه اش با اين عمل قبيح از زوجيّت او خارج مى شود بنابراين اگر بخواهند با هم بمانند بايد با رضايت زوجه دوباره او را عقد نمايد و ثانياً بمجرد صدور اين عمل اموال او به ورثه او کما فرض اللّه منتقل شده که بايد يا به تصرف آنها بدهد و يا در تصرّف درآن اموال از ورثه اذن بگيرد ولى توبه او قبول است و اگر مسأله نزد حاکم شرع مطرح نشده اقرار نزد او لازم نيست بلکه اگر مطرح شده باشد نيز اقرار نزد او واجب نمى باشد.

سوال :

وظيفه مردى که همسرش به قرآن اهانت نموده و مقدسات دين را منکر شود چيست؟

جواب :

در فرض سوال، چنانچه زن در حاليکه ادراک و شعور و اختيار او بجا باشد و منکر خدا شود مرتد است پس اگر مدخوله باشد محتاج به طلاق نيست، ولى بايد عدّه طلاق نگهدارد و چنانچه در بين عده توبه کند، زوجيت بر ميگردد و اگر توبه نکند تا عدّه تمام شود از شوهر جدا است و اگر مدخوله نباشد در همان لحظه ارتداد از شوهر جدا است و محتاج به طلاق نيست و عدّه ندارد و نسبت به فرزندى که بعد از ارتداد به وجود آيد اگر بعد از ارتداد شوهر بداند که زن مرتد شده و بداند که بر شوهر حرام است وبا اينحال با او نزديکى کند، فرزند، حرام زاده است و اگر نداند محکوم به حلال زاده است.

جواب :

بطور کلّى اگر شخصى (نعوذباللّه) منکر رسالت حضرت خاتم الانبيا(ص) و يا منکر يکى از ضروريات دين مانند معاد و نماز يا روزه بشود مرتد و محکوم بکفر است و زوجه او بايد بدون طلاق از او جدا شود و پس از گذشتن عدّه وفات (مرتد در حکم مرده است) مى تواند با ديگرى ازدواج کند و به هيچ عنوان امور زن و شوهرى بين او شوهرش نبايد انجام شود و اموالش هم متعلق به ورثه مسلمان اوست و اگر پسرش هم مکلّف است و مانند او منکر رسالت و معاد و ضرورى دين باشد او نيز مرتد و کافر است و اگر شخص مذکور با عقد جديد با او ازدواج نمايد ولى اگر شخص عقايد اسلامى را داشته باشد و فقط در انجام واجبات و ترک محرمات کوتاهى و معصيت دارد حکم بارتداد و جدائى زن از او نمى شود و مسلمان است. واللّه العالم.