ارتداد

ارتداد

سوال 1868 :

چنانچه فرد مسلمان فطرى، در مقام احتجاج و منازعه با عدّه اى در مورد ائمه اطهار (عليهم السلام) اين کلمات را به زبان آورد: (کدام دين؟ کدام قرآن؟ پيامبر (صلى الله عليه وآله) و على (عليه السلام) و امام صادق (عليه السلام) چه کسى بودند؟ همه اينها دروغ است)، آيا استعمال الفاظ فوق، از مصاديق سبّ و دشنام به آن بزرگواران مى باشد؟

جواب :

اگر در شرايط عادى و با توجه و التفات، جملات مذکوره را به زبان بياورد، و از طرفى مانند حضرت ابراهيم (عليه السلام) در مقام تمهيد مقدمه، براى ابطال نظر ديگران نباشد، جملات مذکوره چون انکار اصل دين و قرآن و رسالت است، موجب ارتداد است. و داخل در عنوان سبّ نيست. و در مفروض سوال، ارتداد فطرى است.

سوال 1869 :

شخصى نه اهل نماز و نه روزه است. در حين صحبت با همکارانش، نعوذبالله نسبت به خداوند متعال فحّاشى خواهر کرده است و بار دوّم تکرار کرده و گفته است: که چه کسى آخرت را ديده، تکليف شرعى ما دراين باره چيست؟ مرقوم بفرماييد.

جواب :

از موضوع شخصى اطلاع ندارم. بطور کلّى اگر کسى با قصد و التفات و اختيار نسبت به خداوند ـ العياذ بالله ـ فحّاشى کند. هرچند به نحو مفروض در سوال، فحش بدهد قتلش واجب مى شود: ولى تا به مطالب مذکوره يقين حاصل

(صفحه493)

نشود، قتل جايز نيست(1).

سوال 1870 :

شخصى براى فرار از پاکستان و سکنى در کشورهاى اروپايى خود را قاديانى معرفى کرده است، حال در مراجعت مى خواهد با دختر مسلمانى ازدواج کند، آيا مى توان با او ازدواج کرد؟

جواب :

اگر فرد مزبور، منکر نبوّت نبىّ اکرم (صلى الله عليه وآله) يا يکى از ضروريات دين باشد; کافر محسوب مى شود و نمى توان با او ازدواج کرد. امّا اگر دروغ گفته و براى گرفتن گذرنامه اين تمهيد را به کار برده، هرچند گناه کرده است، ولى کافر نيست و مى توان با او ازدواج کرد.