اجير گرفتن براى نماز
مسأله 1542 :
بـعـد از مـرگ انسان , مى شود براى نماز وعبادتهاى ديگر او که درزندگى بجا نـياورده , ديگرى را اجير کنند يعنى به او مزد دهند که آنها را بجا آورد, واگر کسى بدون مزد هم آنها را انجام دهد صحيح است .
مسأله 1543 :
انـسـان مـى تواند براى بعضى از کارهاى مستحبى مثل زيارت قبرپيغمبر(ص ) وائمه (ع ), از طرف زندگان اجير شود.
و نيز مى تواند کار مستحبى راانجام دهد و ثواب آن را براى مردگان يا زندگان هديه نمايد.
مسأله 1544 :
کسى که براى نماز قضاى ميت اجير شده , بايد يا مجتهد باشد يامسائل نماز را از روى تقليد صحيح بداند يا عمل به احتياط کند.
مسأله 1545 :
اجير بايد موقع نيت , ميت را معين نمايد و لازم نيست اسم او را بداند, پس اگر نيت کند از طرف کسى نماز مى خوانم که براى او اجير شده ام کافى است .
مسأله 1546 :
اجير بايد عمل را به قصد اطاعت امرى که ميت به آن ماموربوده بجا آورد ولى اگر عملى را انجام دهد وثواب آن را براى او هديه کند کافى نيست .
مسأله 1547 :
بـايـد کـسى را اجير کنند که اطمينان داشته باشند عمل را بطورصحيح انجام مى دهد.
مسأله 1548 :
کـسى که ديگرى را براى نمازهاى ميت اجير کرده , اگر بفهمد که عمل را بجا نياورده يا باطل انجام داده بايد دوباره اجير بگيرد.
مسأله 1549 :
هرگاه شک کند که اجير عمل را انجام داده يا نه بايد دوباره اجيربگيرد.
ولى اگر اجـيـر بگويد عمل را انجام داده ام کافى است و دوباره اجير گرفتن لازم نيست , و اگر شک کند که عمل او صحيح بوده يا نه , گرفتن اجيرلازم نيست .
مسأله 1550 :
کسى را که عذر دارد و مثلا با تيمم يا نشسته نماز مى خواندنمى شود براى نمازهاى ميت اجير کرد اگر چه نماز ميت همانطور قضا شده باشد.
مسأله 1551 :
مرد براى زن وزن براى مرد مى تواند اجير شود و در بلند خواندن وآهسته خواندن نماز, بايد به تکليف خود عمل نمايد.
مسأله 1552 :
لازم نـيـست قضاى نمازهاى ميت بترتيب خوانده شود مگر در آنچه در اداى آن ترتيب لازم است مثل ظهر وعصر يک روز.
مسأله 1553 :
اگر با اجير شرط کنند که عمل را بطور مخصوصى انجام دهد بايدهمان طور بجا آورد.
و اگـر بـا او شـرط نکنند, بايد در آن عمل به تکليف خود رفتارنمايد و احتياط مستحب آن اسـت کـه از وظيفه خودش وميت هر کدام که به احتياطنزديکتر است به آن عمل کند, مثلا اگر وظيفه ميت گفتن سه مرتبه تسبيحات اربع بوده , وتکليف او يک مرتبه است , سه مرتبه بگويد.
مسأله 1554 :
اگـر بـا اجـيـر شرط نکنند که نماز را با چه مقدار از مستحبات آن بخواند, بايد مقدارى از مستحبات نماز را که معمول است بجا آورد.
مسأله 1555 :
اگر انسان چند نفر را براى نماز قضاى ميت اجير کند لازم نيست براى هر کدام از آنـها وقتى را معين کند, ولى اگر بخواهد احتياط کند وترتيب رامراعات نمايد, بايد براى هر کدام آنها وقتى را معين نمايد, مثلا اگر با يکى از آنهاقرار گذاشت که از صبح تا ظهر نماز قضا بخواند, بـا ديـگرى قرار بگذارد که از ظهر تاشب بخواند.
و نيز بايد نمازى را که در هر دفعه شروع مى کند معين نمايد مثلا قراربگذارد, اول نمازى را که مى خواند صبح باشد يا ظهر يا عصر و همچنين بايد بـا آنـهـاقـرار بـگذارد که در هر دفعه , نماز يک شبانه روز را تمام کنند و اگر ناقص بگذارند آن را حساب نکنند و دفعه بعد نماز يک شبانه روز را از سر شروع نمايند.
مسأله 1556 :
اگر کسى اجير شود که مثلا در مدت يک سال نمازهاى ميت رابخواند و پيش از تـمـام شـدن سـال بـمـيرد, بايد براى نمازهايى که مى دانند بجا نياورده ديگرى را اجير نمايند.
و همچنين براى نمازهايى که احتمال مى دهند بجا نياورده باشد بنا بر احتياط واجب اجير بگيرند.
مسأله 1557 :
کسى را که براى نمازهاى ميت اجير کرده اند اگر پيش از تمام کردن نمازها بميرد و اجرت همه آنها را گرفته باشد, چنانچه شرط کرده باشند که تمام نمازها را خودش بخواند, اگر قـدرت بر عمل داشته , اجاره صحيح است و اجاره کننده مى تواند اجره المثل باقيمانده را بگيرد يا آن که اجاره را فسخ نمايد و اجره المثل مقدارى را که اجير انجام داده از مال الاجاره کسر و مابقى را اسـتـرداد نـمـايـد واگـر قادر نبوده اجاره نسبت به بعد فوت اجير باطل است و مى تواند اجره الـمـسـمـاى بـاقيمانده را گرفته يا آن که اجاره مدت گذشته را فسخ نمايد و اجره المثل آن را بـدهـدو اگـر شرط نکرده باشند, بايد ورثه اش از مال او کسى را اجير بگيرند, اما اگر مال نداشته باشد بر ورثه او چيزى واجب نيست .
مسأله 1558 :
اگر اجير پيش از تمام کردن نمازهاى ميت بميرد و خودش هم نمازقضا داشته بـاشد, بايد با توجه به آنچه در مسأله پيش گفته شد از مال او براى نمازهايى که اجير بوده ديگرى را اجـيـر نـمـايـند و اگر چيزى زياد آمد, در صورتى که وصيت کرده باشد, براى او نماز استيجار نمايند و ورثه هم وصيت او را در زايد برثلث اجازه کرده باشند باقيمانده ترکه او را صرف استيجار نماز براى او نمايند و اگرورثه اجازه نکردند ثلث باقيمانده را به مصرف نمازش برسانند.