3ـ استمناء
مسأله 1604 :
اگر روزه‌دار استمناء کند يعني با خود کاري کند که مني از او بيرون آيد، روزه‌اش باطل مي‌شود.
مسأله 1605 :
اگر بي اختيار مني از او بيرون آيد، روزه‌اش باطل نيست ولي اگر کاري کند که بداند بي‌اختيار مني از او بيرون خواهد آمد، و مني بي‌اختيار بيرون آمد روزه‌اش باطل مي‌شود.
مسأله 1606 :
هرگاه روزه‌دار بداند که اگر در روز بخوابد محتلم مي‌شود يعني در خواب مني از او بيرون مي‌آيد، بنابر احتياط مستحبّ بايد نخوابد.
مسأله 1607 :
اگر روزه‌دار در حال بيرون آمدن مني از خواب بيدار شود واجب نيست از بيرون آمدن آن جلوگيري کند.
مسأله 1608 :
روزه داري که محتلم شده، مي‌تواند بول کند و به دستوري که در مسأله هفتاد وسه گفته شد، استبراء نمايد، اگرچه بداند به واسطه بول يا استبراء کردن باقيمانده مني از مجري بيرون مي‌آيد.
مسأله 1609 :
روزه داري که محتلم شده، اگر بداند مني در مجري مانده مي‌تواند قبل از اين که بول کند غسل نمايد، امّا اگر بعد از غسل باختيار خود بول کند ومني از او بيرون بيايد روزه او باطل مي‌شود.
مسأله 1610 :
کسي که مي‌داند که اگر عمداً مني ازخود بيرون آورد، روزه‌اش باطل مي‌شود در صورتي که به قصد بيرون آمدن مني با کسي بازي وشوخي کند، اگرچه مني از او بيرون نيايد، روزه او باطل مي‌شود بنابر احتياط.
مسأله 1611 :
اگر روزه‌دار بدون قصد بيرون آمدن مني با کسي بازي وشوخي کند چنانچه اطمينان دارد که مني از او خارج نمي‌شود، اگرچه اتّفاقاً بيرون آيد بنابر احتياط مستحبّ قضاي روزه آن روز را بگيرد ولي اگر اطمينان ندارد واين کار را کرد، بايد روزه را قضا کند وکفّاره را هم بدهد.