1 - خوردن و آشاميدن
مسأله 1581 :
اگر روزه دار با التفات به اين که روزه دارد عمدا چيزى بخورد يا بياشامد ، روزه ء او باطل مى شود ، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب ، چه معمول نباشد مثل خاک و شيره ء درخت ، و چه کم باشد يا زياد ، حتى اگر رطوبتى از دهان بيرون آورد و دوباره به دهان ببرد و فرو دهد ، روزه باطل مى شود ، مگر آن که آن رطوبت در آب دهان به طورى از بين برود که رطوبت خارج به آن گفته نشود .
مسأله 1582 :
اگر موقعى که مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده ، بايد لقمه را از دهان بيرون آورد ، و چنانچه عمدا فرو ببرد روزه اش باطل است ، و به دستورى که خواهد آمد ، کفاره هم بر او واجب مى شود .
مسأله 1583 :
اگر روزه دار سهوا چيزى بخورد يا بياشامد ، روزه اش باطل نمى شود .
مسأله 1584 :
تزريق آمپولى که به جاى دوا به کار مى رود يا عضو را بى حس مى کند ، اشکال ندارد ، و احتياط مستحب آن است که روزه دار از استعمال آمپولى که به جاى آب و غذا به کار مى رود خوددارى کند .
مسأله 1585 :
اگر روزه دار چيزى را که لاى دندان مانده است با التفات به اين که روزه دارد عمدا فرو ببرد ، روزه اش باطل مى شود .
مسأله 1586 :
کسى که مى خواهد روزه بگيرد ، لازم نيست پيش از اذان دندانهايش را خلال کند ، ولى اگر بداند يا اطمينان داشته باشد غذايى که لاى دندان مانده در روز فرو مى رود ، چنانچه خلال نکند و چيزى از آن فرو رود ، روزه اش باطل مى شود .
مسأله 1587 :
فرو بردن آب دهان ، اگر چه به واسطهء خيال کردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده باشد ، روزه را باطل نمى کند .
مسأله 1588 :
فرو بردن اخلاط سر و سينه ، تا به فضاى دهان نرسيده اشکال ندارد ، ولى اگر داخل فضاى دهان شود ، احتياط واجب آن است که آن را فرو نبرند .
مسأله 1589 :
اگر روزه دار به قدرى تشنه شود که بترسد از تشنگى بميرد ، واجب است به اندازه اى که از مردن نجات پيدا کند آب بياشامد ، ولى روزه ء او باطل مى شود ، و اگر ماه رمضان باشد بايد در بقيهء روز از به جا آوردن کارى که روزه را باطل مى کند خوددارى نمايد ، و همچنين اگر بترسد که از نخوردن آب به او ضرر معتنا بهى برسد ، يا آب نخوردن براى او موجب حرجى باشد که عرفا قابل تحمل نباشد ، که در اين دو صورت مى تواند به اندازه ء رفع ضرر و حرج آب بياشامد .
مسأله 1590 :
جويدن غذا براى بچه يا پرنده ، و چشيدن غذا و مانند اينها که معمولا به حلق نمى رسد ، اگر چه اتفاقا به حلق برسد روزه را باطل نمى کند ، ولى اگر انسان از اول بداند يا اطمينان داشته باشد که به حلق مى رسد ، روزه اش باطل مى شود و بايد قضاى آن را بگيرد ، و در صورت رسيدن به حلق کفاره بر او واجب است .
مسأله 1591 :
انسان نمى تواند براى ضعف روزه را بخورد ، ولى اگر ضعف به قدرى باشد که براى روزه دار عرفا قابل تحمل نباشد ، خوردن روزه اشکال ندارد .