ب - موارد جواز نگاه ولمس کردن
حديث شريف:
1 - از امام جعفر صادق‌عليه السلام در حديثى آمده است که فرمود: برچشم فرض است که به آنچه خداوند برآن حرام کرده است ننگرد وازآنچه خدا باز داشته روى برتابد واين همان وظيفه ايمانى اوست.خداوند مى‌فرمايد: )قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوافُرُوجَهُمْ( "به مردان مؤمن بگو که چشمان خويش را )از نگاه ناروا(ببندند، وشرمگاه خود را محفوظ دارند". پس خداوند مؤمنان رابازداشته از اين که به شرمگاه يکديگر نظر کنند يا مردى به شرمگاه‌برادر خويش بنگرد وبايد شرمگاه خويش را از اينکه برادرش بدان‌نظر کند حفظ کند ونيز فرموده: )وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَ‌وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ( "وبه زنان مؤمن بگو که چشمان خويش را )از نگاه‌ناروا( ببندند، وشرمگاه خود را محفوظ دارند."
پس نبايد زنى به شرمگاه خواهرش بنگرد وبايد شرمگاه خويش رااز نگاه خواهرش بپوشاند، وحضرت‌عليه السلام فرمود: مقصود از هر چه درقرآن پيرامون حفظ فرج وشرمگاه آمده حفظ آن از زناست مگر اين آيه‌که مقصود از آن حفظ از نگاه است.(23)
2 - از ابو عبد اللَّه‌عليه السلام نقل است که فرمود: )شايسته نيست زنى نزدزنى يهودى يا مسيحى خود را بنماياند، زيرا آنها زنان مسلمان را براى‌همسرانشان توصيف خواهند کرد.((24)
3 - از پيامبر اسلام‌صلى الله عليه وآله روايت شده است: )کسى که زنى را براى‌مردى چنان توصيف کند که او را به فتنه اندازد وبر اثر آن فحشايى‌بجاى آورد، از دنيا نمى‌رود مگر آن که مورد خشم وغضب خداوندقرار گرفته شده باشد.((25)
تفصيل احکام:
1 - هر مرد وزنى مى تواند بدون ريبه وترس از افتادن در عمل‌حرام وبدور از انگيزش جنسى به همجنس خويش بنگرد، مگر به‌شرمگاه او که جز براى زن وشوهر بر کسى روانيست وهر کس بايدشرمگاه خود را از ديگرى حفظ کند.
2 - مکروه است زن مسلمان خود را در برابر زن يهودى يا مسيحى‌بنماياند، زيرا آنها اين را براى مردانشان توصيف خواهند کرد وشايداين حکم درباره همه زنانى که چنين مى کنند جارى شود.
3 - نگاه کردن ولمس نمودن زن اجنبى )وبرعکس( جايز است‌هرگاه ضرورت ايجاب کند واين ضرورت نزد شارع مقدس از حرام‌بودن نگاه ولمس کردن مهمتر باشد، پس نگاه ولمس کردن تنها درحدود ضرورت جايز است.
وبراى اين مسأله نمونه هايى وجود دارد که ذکر مى شود:
الف - نگاه کردن ولمس نمودن به منظور درمان ومعالجه همچون‌گرفتن نبض ودرمان شکستگى وباند پيچى زخم جايز است، البته‌مشروط بر آن که همجنس براى درمان کردن يافت نشود ونگاه کردن‌ولمس نمودن جايز نيست جز به مقدار ودر حدود ضرورت.
ب - هنگام نجات دادن کسى از غرق شدن يا آتش سوزى ونظايرآن نيز نگاه ولمس کردن جايز است واين البته هنگامى که نجات دادن‌بر نگاه يا لمس کردن متوقف باشد.
ج - نگاه کردن براى شهادت دادن، يا شاهد شدن اگر ضرورت‌باشد جايز است، واقوى عدم جواز نگاه به زناکاران است براى‌شهادت دادن، مگر آنکه نگاه نکردن فسادى را انتشار دهد، وحدودخداوند را به تعطيلى کشاند ويا هرچيز ديگرى را سبب شود که نزدشارع اهميتى بيش از نگاه کردن دارد.