روایات متعددی در اهمیّت و تأثیر امر به معروف و نهی از منکر نقل شده است که از جمله ی آن:
- روایت پیامبر اکرم (صلی الله و علیه و آله) که می فرمایند: «لاتزال اُمّتی بخیر ما أمروا بالمعروف و نهوا عن المنکر و تعاونوا علی البرّ، فاذا لم یفعلوا ذلک نُزِعت منهم البرکات و سُلّط بعضهم علی بعض و لم یکن لهم ناصر فی الارض و لا فی السماء» [1] ؛ امت من تا زمانی که امر به معروف و نهی از منکر نمایند و در کارهای خیر و نیک همکاری کنند، همواره در خیر و برکت می باشند، پس زمانی که امر به معروف و نهی از منکر نکردند و بر کار نیک همکاری ننمودند، برکات از آنها برداشته می شود، برخی از آنها بر بعض دیگر مسلّط می شوند، برای آنها در زمین و آسمان یار و یاوری نخواهد بود.
- امام علی (علیه السلام) می فرمایند: «لاتترکوا الأمر بالمعروف و النّهی عن المنکر فَیُوَلّی علیکم شرارکم ثم تدعون فلا یستجاب لکم»[2] ؛ امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید وگرنه اشرارتان بر شما چیره و مسلّط می شوند و دعا می کنید به اجابت نمی رسد.
- امام باقر (علیه السلام) فرمودند: «انّ الأمر بالمعروف و النّهی عن المنکر سبیل الأنبیاء و منهاج الصّلحاء، فریضة عظیمة بها تقام فرائض و تأمن المذاهب و تحلّ المکاسب و ترد المظالم و تعمّد الارض و ینتصف من الاعداء و یستقیم الامر» [3] ؛ امر به معروف و نهی از منکر راه انبیای الهی و روش صالحان است و یک فریضه ی بزرگی است که واجبات الهی با آن برپا می شوند و با آن راه و روش درست زندگی ایمن می ماند و کسب و کار حلال می شود و ردّ مظالم می شود و زمین آباد می گردد و از دشمنان انتقام گرفته می شود و کارها مستقیم می گردد [قوام و استواری نظام اسلامی به آن است].
- امام باقر (علیه السلام) فرمودند: ««الأمر بالمعروف و النّهی عن المنکر خلقان مِن خلق الله، فمن نصرهما أعزّه الله و مَن خذلهما خذله الله» [4] امر به معروف و نهی از منکر دو مخلوق از مخلوقات خداوند هستند، بنابراین هر کس آنها را یاری کند خداوند او را عزیز می کند و هر کس به آنها یاری نکند خداوند یاری خود را از آن شخص برمی دارد و خوار و ذلیل می کند.
- امام علی (علیه السلام) فرمودند: «فرض اللهُ الامرَ بالمعروف مصلحة لِلعوام و النّهی عن المنکر ردعاً للسفهاء»[3] خداوند امر به معروف را مصلحت توده های مردم و نهی از منکر را برای طرد نااهلان از مسئولیت های کلیدی واجب نموده است.
منابع:
- تهذیب الاحکام، ج 6، باب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، ص 176.
- نهج البلاغه، نامه 47.
- الکافی، ج 5، باب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، ص 55، ح 1.
- الکافی، ج 5، باب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، ص 55، ح 11.
- نهج البلاغه، کلمات قصار، 244.