احکام حنوط
مسأله 591 :
بـعد از غسل واجب است ميت را حنوط کنند - يعنى : به پيشانى وکف دستها وسر زانـوهـا و سـر دو انـگـشت بزرگ پاهاى او کافور بمالند - و بنابر احتياطواجب در اين چند موضع مـقدارى کافور هم بگذارند ومستحب است به سر بينى ميت هم کافور بمالند, وبايد کافور ساييده وتازه باشد, و اگر بواسطه کهنه بودن ,عطر آن از بين رفته باشد بنا بر احتياط کافى نيست .
مسأله 592 :
احتياط واجب آن است که اول کافور را به پيشانى ميت بمالند, ولى در جاهاى ديگر ترتيب لازم نيست .
مسأله 593 :
بـهتر آن است که ميت راپيش از کفن کردن , حنوط نمايند اگر چه دربين کفن کردن وبعد از آن هم مانعى ندارد.
مسأله 594 :
کـسى که براى حج ياعمره احرام بسته است , اگر پيش از تقصير دراحرام عمره و پيش از انجام سعى در احرام بميرد, حنوط کردن او جايز نيست .
مسأله 595 :
زنى که شوهر او مرده وهنوز عده اش تمام نشده , اگر چه حرام است خود را خوشبو کند, ولى چنانچه بميرد حنوط او واجب است .
مسأله 596 :
احتياط مستحب آن است که , ميت را با مشک و عنبر و عود وعطرهاى ديگر خوشبو نکنند و اينها را با کافور هم مخلوط ننمايند.
مسأله 597 :
مستحب است , قدرى تربت حضرت سيد الشهدا (ع ) را با کافورمخلوط کنند ولى بايد از آن کافور به جاهايى که بى احترامى مى شود نرسانند و نيزبايد تربت به قدرى زياد نباشد, که وقتى با کافور مخلوط شد آن را کافور نگويند.
مسأله 598 :
اگر کافور پيدا نشود, يا فقط به اندازه غسل باشد, حنوط لازم نيست , وچنانچه از غسل زياد بيايد ولى بهمه هفت عضو نرسد, بايد اول پيشانى و اگرزياد آمد به جاهاى ديگر بمالند.
مسأله 599 :
مستحب است دو چوب تر وتازه در قبر همراه ميت بگذارند.