احکام حنوط
مسأله 591 :
بـعـد از غسل واجب است ميت را حنوط کنند, يعنى به پيشانى و کف دستها و سر زانـوهـا و سـر دو انگشت بزرگ پاهاى او کافوربمالند.
و مستحب است به سر بينى ميت هم کافور بمالند و بايد کافور, سائيده و تازه باشد, و اگر بواسطه کهنه بودن , عطر او از بين رفته باشدکافى نيست .
مسأله 592 :
احتياط واجب آن است که اول کافور را به پيشانى ميت بمالند, ولى در جاهاى ديگر ترتيب لازم نيست .
مسأله 593 :
بـهتر آن است که ميت را پيش از کفن کردن , حنوط نمايند اگرچه در بين کفن کردن و بعد از آن هم مانعى ندارد.
مسأله 594 :
کسى که براى حج يا عمره احرام بسته است , اگر بميرد, حنوط کردن او جايز نيست مگر اينکه در احرام حج بعد از تمام کردن سعى بميرد.
مسأله 595 :
زنى که شوهر او مرده و هنوز عده اش تمام نشده , اگرچه حرام است خود را خوشبو کند ولى چنانچه بميرد حنوط او واجب است .
مسأله 596 :
احـتياط واجب آن است که ميت را با مشک و عنبر وعود و عطرهاى ديگر خوشبو نکنند و نيز اينها را با کافور مخلوطننمايند.
مسأله 597 :
مستحب است قدرى تربت حضرت سيد الشهدا (ع ) را با کافور مخلوط کنند, ولى بايد از آن کافور به جاهائى که بى احترامى مى شود نرسانند, و نيز بايد تربت به قدرى زياد نباشد که وقتى با کافور مخلوط شد, آن را کافور نگويند.
مسأله 598 :
اگر کافور پيدا نشود, يا فقط به اندازه غسل باشد, حنوط لازم نيست , و چنانچه از غـسـل زيـاد بيايد ولى به همه هفت عضونرسد بنابر احتياط بايد اول به پيشانى و اگر زياد آمد به جاهاى ديگر بمالند.
مسأله 599 :
مستحب است دو چوب تر و تازه در قبر همراه ميت بگذارند.