احکام حنوط
مسأله 584 :
بعد از غسل، واجب است ميت را حنوط کنند; يعني به پيشاني و کف دستها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاي او کافور بمالند. و مستحب است به سر بيني ميت هم کافور بمالند و بايد کافور ساييده و تازه باشد و اگر به واسطه کهنه بودن، عطر آن از بين رفته باشد کافي نيست.
مسأله 585 :
در حنوط ميت، مراعات ترتيب بين اعضاي سجود لازم نيست اگرچه احتياط مستحب آن است که اوّل کافور را به پيشاني ميت بمالند.
مسأله 586 :
بهتر آن است که ميت را پيش از کفن کردن، حنوط نمايند اگرچه در بين کفن کردن و بعد از آن هم مانعي ندارد.
مسأله 587 :
کسي که براي حجّ احرام بسته است اگر پيش از تمام کردن سعي بين صفا و مروه بميرد حنوط کردن او جايز نيست و نيز اگر در احرام عمره پيش از آن که موي خود را کوتاه کند بميرد نبايد او را حنوط کنند.
مسأله 588 :
زني که شوهر او مرده و هنوز عده اش تمام نشده اگرچه حرام است خود را خوشبو کند، ولي چنانچه بميرد حنوط او واجب است.
مسأله 589 :
احتياط واجب آن است که ميت را با مشک و عنبر و عود و عطرهاي ديگر خوشبو نکنند يا براي حنوط اينها را با کافور مخلوط ننمايند.
مسأله 590 :
مستحب است قدري تربت حضرت سيدالشهداء(عليه السلام) را با کافور مخلوط کنند ولي بايد از آن کافور به جاهايي که بي احترامي مي شود نرسانند و نيز بايد تربت بقدري زياد نباشد، که وقتي با کافور مخلوط شد، آن را کافور نگويند.
مسأله 591 :
اگر کافور به اندازه غسل و حنوط نباشد بايد غسل را مقدم بدارند، و اگر براي هفت عضو نرسد پيشاني را مقدم بدارند.
مسأله 592 :
مستحب است دو چوب تر و تازه در قبر همراه ميّت بگذارند.