احکام روزه شخص مسافر
مسأله 1440 :
شخص مسافر (با شرايطى که در مسأله نماز مسافر گفته شد) نبايد روزه بگيرد، و بطور کلّى در هر موردى نماز شکسته است روزه را بايد ترک کرد و در جايى که نماز را بايد تمام بخواند (مانند کسى که شغلش مسافرت است و يا در محلّى قصد ماندن ده روز کرده) بايد روزه را بگيرد.
مسأله 1441 :
مسافرت در ماه رمضان حرام نيست، ولى اگر براى فرار از روزه باشد مکروه است.
مسأله 1442 :
هرگاه روزه روز معيّنى غير از ماه رمضان بر انسان واجب باشد (مثل اين که نذر کرده نيمه شعبان را روزه بگيرد) بنابر احتياط واجب نبايد در آن روز مسافرت کند، حتّى اگر در سفر است بايد در جايى قصد توقّف ده روز کند و آن روز
[269]
را روزه بگيرد.
مسأله 1443 :
اگر نذر روزه کند ولى روز آن رامعيّن نسازد نمى تواند آن را در سفر به جا آورد، ولى اگر نذر کند روز معيّنى را در سفر روزه بگيرد يا نذر کند روز معيّنى را چه مسافر باشد چه نباشد روزه بگيرد، احتياط واجب آن است که آن روز را اگرچه مسافر باشد روزه بگيرد.
مسأله 1444 :
مسافر مى تواند براى گرفتن حاجت، سه روز در مدينه روزه مستحبّى بگيرد (هر چند قصد ده روز نکند) ولى احتياط آن است که روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را اختيار کند.
مسأله 1445 :
کسى که اصلاً نمى داند روزه مسافر باطل است اگر در سفر روزه بگيرد روزه اش صحيح است، ولى اگر در بين روز مسأله را بفهمد روزه اش باطل مى شود.
مسأله 1446 :
هر گاه فراموش کندمسافر است،يا فراموش کند که روزه مسافر باطل است و در اين حال روزه بگيرد، بنابر احتياط واجب بايد روزه را قضا کند.
مسأله 1447 :
هرگاه روزه دار بعد از ظهر مسافرت نمايد بايد روزه خود را تمام کند، امّا اگر پيش از ظهر مسافرت نمايد روزه اش باطل است، ولى قبل از آن که به حدّ ترخص برسد نمى تواند روزه را افطار کند و اگر پيش از آن افطار کند کفّاره بر او واجب است (منظور از حدّ ترخص جايى است که صداى اذان شهر را نشنود، يا به جايى برسد که از نظر مردم شهر پنهان گردد).
مسأله 1448 :
هرگاه مسافر پيش از ظهر وارد وطن شود، يا به جايى برسد که قصد ده روز توقّف دارد، چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد بايد روزه بگيرد و اگر انجام داده بايد بعداً قضا کند و مستحبّ است باقيمانده آن روز را امساک نمايد، ولى اگر بعد از ظهر وارد شود نمى تواند روزه بگيرد.
مسأله 1449 :
مسافر و کسى که از روزه گرفتن معذور است مکروه است در روز ماه رمضان در خوردن و آشاميدن، خود را کاملاً سير کنند، همچنين جماع براى آنها مکروه است.
[270]