احکام روزه مسافر
مسأله 1730 :
مسافري که بايد نمازهاي چهار رکعتي را در سفر دو رکعت بخواند نبايد روزه بگيرد ومسافري که نمازش را تمام مي‌خواند، مثل کسي‌که شغلش مسافرت، يا سفر او سفر معصيت است، بايد در سفر روزه‌بگيرد.
مسأله 1731 :
مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد، ولي اگر براي فرار از روزه باشد، مکروه است.
مسأله 1732 :
اگر غير روزه رمضان، روزه معيّن ديگري بر انسان واجب باشد مثلاً نذر کرده باشد روز معيّني را روزه بگيرد، مي‌تواند مسافرت کند و اگر در سفر باشد، واجب نيست قصد کند که ده روز در جايي بماند و آن روز را روزه بگيرد.
مسأله 1733 :
اگر نذر کند روزه بگيرد وروز آن را معيّن نکند، نمي‌تواند آن را در سفر بجا آورد ولي چنانچه نذر کند که روز معيّني را در سفر روزه بگيرد، بايد آن را در سفر بجا آورد و نيز اگر نذر کند روز معيّني را چه مسافر باشد يا نباشد، روزه بگيرد، بايد آن روز را اگرچه مسافر باشد، روزه بگيرد.
مسأله 1734 :
مسافر مي‌تواند براي خواستن حاجت سه روز در مدينه طيّبه روزه مستحبّي بگيرد و بنابر احتياط بايد سه روز، چهار شنبه وپنج شنبه وجمعه باشد.
مسأله 1735 :
کسي که نمي‌داند روزه مسافر باطل است، اگر در سفر روزه بگيرد و در بين روز مسأله را بفهمد، روزه‌اش باطل مي‌شود و اگر تا مغرب نفهمد، روزه‌اش صحيح است.
مسأله 1736 :
اگر فراموش کند که مسافر است، يا فراموش کند که روزه مسافر باطل مي‌باشد و در سفر روزه بگيرد، روزه او باطل است.
مسأله 1737 :
اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نمايد، بايد روزه خود را تمام کند و اگر پيش از ظهر مسافرت کند، وقتي به حدّ ترخّص برسد، بايد روزه خود را باطل کند و اگر پيش از آن روزه را باطل کند، کفّاره بر او واجب است وامّا اگر قبل از ظهر از شهر خود حرکت کند ولکن بعد از ظهر به حدّ ترخّص برسد روزه او صحيح است و همچنين است اگر قبل از ظهر به حدّ ترخّص برسد لکن بعد از ظهر وارد شهر خود بشود ولي در اين صورت بنابر احتياط واجب قضا هم دارد.
مسأله 1738 :
اگر مسافر پيش از ظهر به وطنش برسد، يا به جايي برسد که مي‌خواهد ده روز در آنجا بماند، چنانچه کاري که روزه را باطل مي‌کند انجام نداده، بايد آن روز را روزه بگيرد و اگر انجام داده، روزه آن روز بر او واجب نيست.
مسأله 1739 :
اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد، يا به جايي برسد که مي‌خواهد ده روز در آنجا بماند، نبايد آن روز را روزه بگيرد.
مسأله 1740 :
مسافر و کسي که از روزه گرفتن عذردارد، مکروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد و در خوردن وآشاميدن کاملاً خود را سير کند.