احکام حنوط
مسأله 591 :
بعد از غسل واجبست ميت را حنوط کنند، يعنى به پيشانى و کف دستها و سر زانوها وسر دو انگشت بزرگ پاهاى او کافور بمالند. ومستحب است به سر بينى ميت هم کافور بمالند و بايد کافور، سائيده و تازه باشد و اگر بواسطه کهنه بودن عطر او از بين رفته باشد کافى نيست.
مسأله 592 :
احتياط واجب آن است که اول کافور را به پيشانى ميت بمالند ولى در جاهاى ديگر ترتيب لازم نيست.
مسأله 593 :
بهتر آن است که ميت را پيش از کفن کردن، حنوط نمايند اگر چه در بين کفن کردن و بعد از آن هم حنوط نمايند مانعى ندارد.
مسأله 594 :
کسى که براى حج يا عمره احرام بسته است، اگر بميرد حنوط کردن او جايز نيست، مگر اين که در احرام حج بعد از تمام کردن سعى مىميرد.
مسأله 595 :
زنى که شوهر او مرده و هنوز عده اش تمام نشده، اگر چه حرام است خود را خوشبو کند، ولى چنانچه بميرد حنوط او واجب است.
مسأله 596 :
احتياط واجب آن است که، ميت را با مشک و عنبر وعود و عطرهاى ديگر خوشبو نکنند، و نيز اينها را به کافور مخلوط ننمايند.
مسأله 597 :
مستحب است قدرى تربت حضرت سيد الشهداء عليه السلام را با کافور مخلوط کنند، ولى بايد از آن کافور به جاهائى که بىاحترامى مىشود نرسانند، و نيز بايد تربت به قدرى زياد نباشد که وقتى با کافور مخلوط شد آن را کافور نگويند.
مسأله 598 :
اگر کافور پيدا نشود، يا فقط باندازه غسل باشد، حنوط لازم نيست، وچنانچه از غسل زياد بيايد ولى به همه هفت عضو نرسد، بنابر احتياط بايد اول پيشانى و اگر زياد آمد بجاهاى ديگر بمالند.
مسأله 599 :
مستحب است دو چوب تر و تازه در قبر همراه ميت بگذارند.