احکام حنوط کردن میت (آیت الله سید علی سیستانی)

( احکام حنوط ).

مسأله 591 :

بـعـد از غـسـل واجـب است ميت را حنوط کنند , يعنى به پيشانى و کف دستها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او کافور بزنند به طورى که مقدارى از کافور در آنها باقى بماند هر چند به غير ماليدن بـاشد , و مستحب است به سر بينى ميت هم کافور بزنند و بايد کافور , ساييده و تازه باشد و اگر به واسطه کهنه بودن عطر او از بين رفته باشد کافى نيست .

مسأله 592 :

احـتياط مستحب آن است که اول کافور را به پيشانى ميت بمالند ولى در جاهاى ديگر ترتيب معتبر نيست .

مسأله 593 :

بـهتر آن است که ميت را پيش از کفن کردن , حنوط نمايند اگر چه در بين کفن کردن و بعد از آن هم حنوط نمايند مانعى ندارد.

مسأله 594 :

کـسـى کـه براى حج يا عمره احرام بسته است , اگر بميرد حنوط کردن او جايز نيست , مگر در دو صورتى که در مسأله 559 گذشت .

مسأله 595 :

زنـى کـه شـوهـر او مرده و هنوز عده اش تمام نشده , اگر چه حرام است خود را خوشبو کند , ولى چنانچه بميرد حنوط او واجب است .

مسأله 596 :

احتياط مستحب آن است که ميت را با مشک و عنبر و عود و عطرهاى ديگر خوشبو نکنند و نيز اينها را به کافور مخلوط ننمايند.

مسأله 597 :

مستحب است قدرى تربت حضرت سيد الشهداء عليه السلام را با کافور مخلوط کنند , ولى بايد از آن کـافـور بـه جـاهايى که بى احترامى مى شود نرسانند و نيز بايد تربت به قدرى زياد نباشد که وقتى با کافور مخلوط شد آن را کافور نگويند.

مسأله 598 :

اگـر کـافور پيدا نشود , يا فقط به اندازه غسل باشد , حنوط لازم نيست و چنانچه از غسل زياد بيايد ولى به همه هفت عضو نرسد , بنابر احتياط مستحب بايد اول پيشانى و اگر زياد آمد به جاهاى ديگر بمالند.

مسأله 599 :

مستحب است دو چوب تر و تازه در قبر همراه ميت بگذارند.