احکام حنوط
مسأله 591 :
بعد از غسل واجب است ميّت را حنوط کنند، يعني به پيشاني وکف دستها وسر زانوها وسر دو انگشت بزرگ پاهاي او کافور بمالند، ومستحبّ است به سر بيني ميّت هم کافور بمالند و بايد کافور، ساييده وتازه باشد و اگر به واسطه کهنه بودن، عطر آن از بين رفته باشد کافي نيست.
مسأله 592 :
احتياط مستحبّ آن است که اوّل کافور را به پيشاني ميّت بمالند، ولي در جاهاي ديگر ترتيب لازم نيست.
مسأله 593 :
بهتر آن است که ميّت را پيش از کفن کردن، حنوط نمايند اگرچه در بين کفن کردن و بعد از آن هم مانعي ندارد.
مسأله 594 :
کسي که براي حجّ يا عمره احرام بسته است، اگر بعد از تمام کردن طواف يا سعي بميرد، حنوط کردن او جائز است.
مسأله 595 :
زني که شوهر او مرده وهنوز عدّه‌اش تمام نشده، اگرچه حرام است خود را خوشبو کند ولي چنانچه بميرد حنوط او واجب است.
مسأله 596 :
احتياط واجب آن است که، ميّت را با مشک وعنبر وعود وعطرهاي ديگر خوشبو نکنند واينها را با کافور مخلوط ننمايند.
مسأله 597 :
مستحبّ است قدري تربت حضرت سيّد الشهداء $ با کافور مخلوط کنند ولي بايد از آن کافور به جاهايي که بي احترامي مي‌شود نرسانند و نيز بايد تربت به قدري زياد نباشد، که وقتي با کافور مخلوط شد، آن را کافور نگويند.
مسأله 598 :
اگر کافور پيدا نشود، يا فقط به اندازه غسل باشد، حنوط لازم نيست و چنانچه از غسل زياد بيايد ولي به همه هفت عضو نرسد، بايد اوّل به پيشاني و اگر زياد آمد بجاهاي ديگر بمالند.
مسأله 599 :
مستحبّ است دو چوب تر وتازه در قبر همراه ميّت بگذارند.