ثابت شدن نجاست

ثابت شدن نجاست

سوال 87 :

اگر در باب نجاست يا پاکى چيزى، دو نفر شهادت بر پاکى و دو نفر ديگر شهادت بر نجاست دهند، آن چيز پاک است يا نجس؟ و اگر در يک طرف دو نفر و در طرف ديگر سه يا چهار نفر باشند، حکم آن چيست؟

جواب :

اگر شهادت يکى از بيّنه‌ها مستند به علم باشد، مقدّم است، وگرنه هر دو ساقط مى‌شوند. بنا بر اين آن شى‌ء محکوم به طهارت است، مگر آن که علم به نجاست سابق آن داشته باشيم؛ و زيادى و کمى نفرات بيّنه، در اعتبار آن

(55)

فرقى ايجاد نمى‌کند.

سوال 88 :

اگر فقط يک نفر به ما خبر دهد که چيزى نجس است، وظيفه ما در آن مورد چيست؟

جواب :

اگر از گفته او اطمينان حاصل شود، نجاست ثابت مى‌شود.

سوال 89 :

اگر همسر انسان بگويد که چيزى در خانه نجس است، ولى خادم خانه بگويد پاک است، حرف کدام يک مقدّم است؟

جواب :

اگر فقط يک نفر از آنها نسبت به آن چيز ذواليد است و متّهم نيست، قول او مقدّم است، وگرنه قول هر دو ساقط مى‌شود و محکوم به طهارت است، مگر اين که بدانيم قبلاً نجس بوده است.

سوال 90 :

اگر خانم خانه به مرد خانه بگويد که لباس‌هاى داخل کمد پاک است، ولى خدمتکار خانه بگويد يکى از لباس‌ها نجس است، آيا مرد مى‌تواند با آن لباس‌ها نماز بخواند؟

جواب :

قول هر کدام که اطمينان آور است، به آن عمل کند و اگر هر دو مثل هم هستند، چنانچه يکى از آنها ذواليد است و متّهم نيست، قول او مقدّم است، والاّ قول هر دو ساقط مى‌شود و اصل، طهارت است.

سوال 91 :

شخص کافر يا فاسقى خبر از نجاست يا پاکى چيزى مى‌دهد که در دست اوست و شخص مسلمان و عادلى بر خلاف او خبر مى‌دهد، ما با آن چيز بايد معامله پاکى کنيم يا نجاست؟

جواب :

اگر به واقع امر (ولو به قرائنى) وثوق حاصل نشود، قول ذواليد مقدّم است، مگر آن که متهم باشد.

سوال 92 :

در مواردى که استعمال چيزى مشروط به طهارت آن است و شک در طهارت آن چيز داريم و به راحتى مى‌توانيم به پاک يا نجس بودن آن پى ببريم، آيا

(56)

جستجو کردن از پاکى و نجاست آن واجب است يا مى‌توانيم بنا را بر پاکى گذاشته و آن چيز را مورد استفاده قرار دهيم؟

جواب :

در مورد شک در طهارت و نجاست چيزى در شبهه موضوعيه، تفحّص لازم نيست، اگر چه خيلى راحت باشد و بنا بر طهارت آن چيز گذاشته مى‌شود.

سوال 93 :

اگر ما باعث نجس شدن بدن يا لباس يا وسايل کسى شويم، آيا لازم است که به او اعلام کنيم؟

جواب :

در فرض سوال، اگر شى‌ء مورد نظر در جايى که طهارت در آن شرط است، استفاده شود، احتياطا بايد به او بگوييد.