احکام وقت نماز
1- اگر نماز قبل از وقت‌خوانده شود -حتى اگر مقدارى از آن باشدنماز باطل است و بايد انسان وقتى که مى‌خواهد نماز بخواند به داخل شدن وقت علم داشته باشد، البته مى‌شود به جاى علم، به شهادت دو نفر عادل هم اعتماد نمود -البته در صورتى که شهادت آنها از روى حس و مشاهده باشد; يعنى ديده باشند که سايه شاخص رو به زياد شدن به طرف مشرق نموده است،نه اينکه شهادت آنان نقل اذان ديگرى باشد اما شهادت يک نفر عادل کافى نيست، حتى اگر او مؤذن عادلى هم باشد، بنابر احتياط واجب کافى نيست;البته عده‌اى از فقها مى‌فرمايند به اذان او مى‌شود اعتماد کرد،ولى به هر حال به ظن و گمان به دخول وقت نمى‌شود اعتماد کرد، حتى براى کسانى که عذر خصوصى دارند; مانند کورى و در زندان بودن، که بنابر احتياط واجب بايد نماز را تاخير بيندازند تا علم به دخول وقت پيدا کنند و اما کسانى که عذر عمومى دارند، مانند ابرى يا غبارآلود بودن هوا، جايز است که به ظن و گمان اعتماد نمايند.
عروة‌الوثقى، احکام الاوقات،مسأله 1، تحريرالوسيله، ج1،ص140، مسأله 16.
2- به مسائل 744، 745 و 746 توضيح المسائل مراجعه شود.
3- مستحب است که انسان،نماز را در اول وقت آن بخواند و راجع به آن خيلى سفارش شده است و هر چه به اول وقت نزديک‌تر باشد،بهتر است و اما تاخير آن،گاهى از جهتى لازم، و گاهى بهتر است،که به بعضى از موارد هر کدام اشاره مى‌شود.