نماز قضاى پدر که بر پسر بزرگتر واجب است
مساله 1390 :
اگر پدر نماز و روزه خود را بجا نياورده باشد، چنانچه از روى نافرمانى ترک نکرده و مىتوانسته قضا کند بر پسر بزرگتر واجب است که بعد از مرگش بجا آورد يا براى او اجير بگيرد بلکه اگر از روى نافرمانى هم ترک کرده باشد واجب است به همين طور عمل کند و نيز روزهاى را که در سفر نگرفته اگرچه نمىتوانسته قضا کند، واجب است که پسر بزرگتر قضا نمايد يا براى او اجير بگيرد.
مساله 1391 :
اگر پسر بزرگتر شک دارد که پدر نماز و روزه قضا داشته يا نه چيزى بر او واجب نيست.
مساله 1392 :
اگر پسر بزرگتر بداند که پدرش نماز قضا داشته و شک کند که بجاآورده يا نه، بنابر احتياط واجب بايد قضا نمايد.
مساله 1393 :
اگر معلوم نباشد که پسر بزرگتر کدام است، قضاى نماز و روزه پدر بر هيچ کدام از پسرها واجب نيست ولى احتياط مستحب آن است که نماز و روزه اورا بين خودشان قسمت کنند يا براى انجام آن قرعه بزنند.
مساله 1394 :
اگر ميت وصيت کرده باشد که براى نماز و روزه او اجير بگيرند، بعداز آنکه اجير نماز و روزه او را به طور صحيح بجا آورد، بر پسر بزرگتر چيزى واجب نيست.
مساله 1395 :
اگر پسر بزرگتر بخواهد نماز پدر را بخواند بايد به تکليف خود عمل کند مثلا قضاى نماز صبح و مغرب و عشا را بايد بلند بخواند.
مساله 1396 :
کسى که خودش نماز و روزه قضا دارد اگر نماز و روزه پدر هم براو واجب شود هر کدام را اول بجا آورد صحيح است.
مساله 1397 :
اگر پسر بزرگتر موقع مرگ پدر نابالغ يا ديوانه باشد، وقتى که بالغ شد يا عاقل گرديد بايد نماز و روزه پدر را قضا نمايد، و چنانچه پيش از بالغ شدن يا عاقل شدن بميرد، بر پسر دوم چيزى واجب نيست.
مساله 1398 :
اگر پسر بزرگتر پيش از آنکه نماز و روزه پدر را قضا کند بميرد بر پسر دوم چيزى واجب نيست.