نماز احتياط
مسأله 1224 :
کسي که نماز احتياط بر او واجب است، بعد از سلام نماز فوراً نيّت نماز احتياط کند وتکبير بگويد وحمد را بخواند و به رکوع رود ودو سجده نمايد پس اگر يک رکعت نماز احتياط بر او واجب است، بعد از دو سجده تشهّد بخواند وسلام دهد و اگر دو رکعت نماز احتياط بر او واجب است بعد از دو سجده يک رکعت ديگر مثل رکعت اوّل بجا آورد و بعد از تشهّد، سلام دهد.
مسأله 1225 :
نماز احتياط سوره وقنوت ندارد و بنابر احتياط واجب آن را آهسته بخواند ونيّت آن را به زبان نياورد و احتياط واجب آن است که بسم اللّه آن را هم آهسته بخواند.
مسأله 1226 :
اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد نمازي که خوانده درست بوده، لازم نيست نماز احتياط را بخواند، و اگر در بين نماز احتياط بفهمد، لازم نيست آن را تمام نمايد.
مسأله 1227 :
اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد که رکعتهاي نمازش کم بوده، چنانچه کاري که نماز را باطل مي‌کند انجام نداده، بايد آنچه از نماز نخوانده بخواند و براي سلام بيجا دو سجده سهو بنمايد، اگر کاري که نماز را باطل مي‌کند انجام داده، مثلاً پشت به قبله کرده بايد نماز را دوباره بجا‌آورد.
مسأله 1228 :
اگر بعد از نماز احتياط بفهمد کسري نمازش به مقدار نماز احتياط بوده مثلاً در شک بين سه وچهار، يک رکعت نماز احتياط بخواند بعد بفهمد نماز را سه رکعت خوانده، نمازش صحيح است.
مسأله 1229 :
اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد کسري نماز کمتر از نماز احتياط بوده مثلاً در شک بين دو وچهار، دو رکعت نماز احتياط بخواند، بعد بفهمد نماز را سه رکعت خوانده بايد نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1230 :
اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد کسري نماز بيشتر از نماز احتياط بوده، مثلاً در شک بين سه وچهار يک رکعت نماز احتياط بخواند، بعد بفهمد نماز را دو رکعت خوانده چنانچه بعد از نماز احتياط کاري که نماز را باطل مي‌کند انجام داده، مثلاً پشت به قبله کرده، بايد نماز را دوباره بخواند و اگر کاري که نماز را باطل مي‌کند انجام نداده، بايد دو رکعت کسري نمازش را بجا آورد و نماز را هم بنابر احتياط واجب دوباره بخواند و دو سجده سهو براي سلام زيادي بياورد.
مسأله 1231 :
اگر بين دو وسه وچهار شک کند و بعد از خواندن دو رکعت نماز احتياط ايستاده يادش بيايد که نماز را دو رکعت خوانده، لازم نيست دو‌رکعت نماز احتياط نشسته را بخواند و بايد دو سجده سهو براي سلام زياد‌شده بياورد.
مسأله 1232 :
اگر بين سه وچهار شک کند وموقعي که دو رکعت نماز احتياط نشسته را مي‌خواند، يادش بيايد که نماز را سه رکعت خوانده اگر پيش از رکوع باشد بايد نماز احتياط را رها کند ويک رکعت ناقصه را بخواند ودو سجده سهو براي سلام زيادي بياورد و احتياط واجب آن است که نماز را دوباره بخواند و اگر نماز احتياط ايستاده باشد همانرا تمام کند،باز احتياط واجب اعاده نماز است.
مسأله 1233 :
اگر بين دو وسه وچهار شک کند وموقعي که دو رکعت نماز احتياط ايستاده را مي‌خواند، پيش از رکوع رکعت دوم يادش بيايد که نماز را سه رکعت خوانده، بايد بنشيند ونماز را تمام کند ودو سجده سهو براي سلام زيادي بياورد و احتياط واجب آن است که نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1234 :
اگر در بين نماز احتياط بفهمد کسري نمازش بيشتر يا کمتر از نمازاحتياط بوده، چنانچه نتواند نماز احتياط رامطابق کسري نمازش تمام کند، بايد آن را رها کند وکسري نماز را بجا آورد، مثلاً در شک بين سه وچهار اگر موقعي که دو رکعت نماز احتياط نشسته را مي‌خواند، يادش بيايد که نماز را دو رکعت خوانده، چون نمي‌تواند دو رکعت نشسته را به جاي دو رکعت ايستاده حساب کند، بايد نماز احتياط نشسته را رها کند ودو رکعت کسري نمازش را بخواند ودو سجده سهو براي سلام بي‌محلّ بجا آورد و احتياط واجب آن است که نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1235 :
اگر شک کند نماز احتياطي را که بر او واجب بوده بجا آورده يا نه، چنانچه وقت نماز گذشته، به شک خود اعتنا نکند و اگر وقت دارد، در صورتي که مشغول کار ديگري نشده و از جاي نماز برنخاسته وکاري هم مثل روگرداندن از قبله که نماز را باطل مي‌کند انجام نداده، بايد نماز احتياط را بخواند. و اگر مشغول کار ديگري شده، يا بين نماز وشک او زياد طول کشيده، احتياط واجب آن است که نماز احتياط را بجا آورد ونماز را هم دوباره بخواند وامّا اگر کاري که نماز را باطل مي‌کند بجا آورده بايد نماز را اعاده نمايد.
مسأله 1236 :
اگر در نماز احتياط رکني را زياد کند، يا مثلاً به جاي يک رکعت دو رکعت بخواند، نماز احتياط باطل مي‌شود بايد دوباره نماز احتياط واصل نماز را بخواند.
مسأله 1237 :
موقعي که مشغول نماز احتياط است اگر در يکي از کارهاي آن شک کند، چنانچه محلّ آن نگذشته، بايد بجا آورد و اگر محلّش گذشته، بايد به شک خود اعتنا نکند، مثلاً اگر شک کند که حمد خوانده يا نه، چنانچه به رکوع نرفته بايد بخواند، و اگر به رکوع رفته، به شکّ خود اعتنا نکند.
مسأله 1238 :
اگر در شماره رکعتهاي نماز احتياط شک کند، چنانچه بطرف بيشتر شک نماز را باطل مي‌کند، بايد بنا را بر کمتر بگذارد و اگر طرف بيشتر شک نماز را باطل نمي‌کند، بايد بنا را بر بيشتر بگذارد، مثلاً موقعي که مشغول خواندن دو رکعت نماز احتياط است، اگر شک کند که دو رکعت خوانده يا سه رکعت، چون طرف بيشتر شک نماز را باطل مي‌کند، بايد بنا بگذارد که دو رکعت خوانده و اگر شک کند که يک رکعت خوانده يا دو رکعت چون طرف بيشتر شک نماز را باطل نمي‌کند، بايد بنا بگذارد که دو رکعت خوانده است و احتياط واجب آن است که نماز را اعاده کند بعد از اعاده نماز احتياط.
مسأله 1239 :
اگر در نماز احتياط چيزي که رکن نيست سهواً کم يا زياد شود بنابر احتياط واجب بايد دو سجده سهو را بياورد.
مسأله 1240 :
اگر بعد از سلام نماز احتياط شک کند که يکي از اجزاء يا شرائط آن را بجا آورده يا نه، به شک خود اعتنا نکند.
مسأله 1241 :
اگر در نماز احتياط، تشهّد يا يک سجده را فراموش کند، بايد احتياطاً بعد از سلام نماز، آن را قضا نمايد.
مسأله 1242 :
اگر نماز احتياط وقضاي يک سجده يا قضاي يک تشهّد يا دو سجده سهو بر او واجب شود، بايد اوّل نماز احتياط را بجا آورد.
مسأله 1243 :
حکم گمان در شماره رکعتهاي نماز مثل حکم يقين است، مثلاً اگر انسان گمان دارد که نماز را چهار رکعت خوانده، نبايد نماز احتياط بخواند و حکم گمان در افعال هم مثل يقين است پس اگر گمان کند فعلي را آورده بايد نماز را تمام کند و بنابر احتياط مستحبّ اعاده نمايد و اگر بعد از تجاوز محلّ گمان کند که فعل را نياورده است بايد برگردد و آن فعل را بياورد و بنابر احتياط مستحبّ نماز را اعاده نمايد.
مسأله 1244 :
حکم شک وسهو وگمان در نمازهاي واجب يوميّه ونمازهاي واجب ديگر فرق ندارد، مثلاً اگر در نماز آيات شک کند که يک رکعت خوانده يا دو رکعت، چون شک او در نماز دو رکعتي است، نمازش باطل‌مي‌شود.