محل ذبح کفاره
(مسأله 78) محل ذبح يا نحر کفاره صيد، اگر در احرام عمره باشد «مکه» است، و اگر در احرام حج باشد «منى» است. و بنابر احتياط، محل ذبح کفاره غير صيد نيز در احرام حج منى است، و در احرام عمره مکه است، ولى اگر متمکن از آن در مکه يا منى نشد يا فقيرى که آن را به او صدقه بدهد نبود و يا به هر جهت ديگر ترک شد در وطنش ذبح کند، و به فقير بدهد.
(مسأله 79) از کارهائى که بر محرم حرام است، پانزده قسم آن کفاره دارد، ليکن در بعضى از آن اقسام کفاره بنابر احتياط است.
1 ـ شکار.
2 ـ عقد به شرط دخول.
3 ـ استمناء.
4 ـ جماع و بوسيدن زن.
5 ـ استعمال بوى خوش.
6 ـ پوشيدن چيز دوخته براى مرد.
7 ـ جدال.
8 ـ زايل کردن موى زير بغل و تراشيدن سر (تراشيدن و زايل کردن موى زير بغل غير، کفاره ندارد، اگر چه حرام است).
9 ـ پوشانيدن سر براى مرد.
10 ـ پوشانيدن زن تمام يا قسمتى از صورت خود را.
11 ـ سايه بالاى سر قرار دادن براى مرد در حال سير.
12 ـ بيرون آوردن خون از بدن خود.
13 ـ ناخن گرفتن.
14 ـ کندن دندان.
15 ـ کندن درخت و گياه حرم.
و شرح هر يک به مقدارى که در اين رساله مناسب بود گفته شد.
(مسأله 80) اگر کسى از روى فراموشى يا ندانستن مسأله، يکى از کارهائى را که سبب کفاره مى شود انجام دهد، کفاره بر او واجب نمى شود، مگر در شکار، و بعض موارد ديگر که حکم آن بعداً ذکر مى شود که در صورت فراموشى و ندانستن مسأله نيز کفاره لازم مى شود.