اگر ذوالید بچه نابالغی باشد آیا گفته وی مبنی بر طهارت شیء، موجب اثبات طهارت آن می شود؟

اگر ذوالید بچه نابالغی باشد آیا گفته وی مبنی بر طهارت شیء، موجب اثبات طهارت آن می شود؟

پاسخ

  • امام و نوری: بچّه ممیّز که خوب و بد را می فهمد و تکلیفش نزدیک است، اگر بگوید چیزی را آب کشیدم باید دوباره آب کشید.[1]
  • خامنه ای : گفته کودکی که در آستانه بلوغ است در این باره معتبر است.[2]
  • خویی: اگر بچّه بگوید چیزی را آب کشیدم نباید حرف او را قبول کرد ولی بچّه ای که تکلیفش نزدیک است اگر بگوید چیزی را آب کشیدم، در صورتی که آن چیز در تصرّف او باشد یا آن بچّه مورد اطمینان باشد حرف او قبول می شود، همچنین اگر بگوید چیزی نجس است.[3]
  • بهجت: بچّه ممیّزی که خوب و بد را می فهمد اگر چه زمان تکلیفش هم نزدیک باشد اگر بگوید چیزی را آب کشیدم باید دوباره آن را آب کشید مگر اینکه انسان بداند آن را درست آب کشیده است، ولی اگر بگوید چیزی که در اختیار اوست نجس است احتیاط واجب آن است که از آن اجتناب کند.[4]
  • تبریزی: اگر بچّه بگوید چیزی نجس است یا چیزی را آب کشیده نباید حرف او را قبول کرد، ولی بچه ای که تکلیفش نزدیک است اگر بگوید چیزی را آب کشیدم، در صورتی که آن چیز در تصرف او باشد یا آن بچه مورد اطمینان باشد حرف او قبول می شود و همچنین اگر بگوید چیزی نجس است.[5]
  • فاضل: اگر بچّه ممیّزی که خوب و بد را می فهمد بگوید چیزی که در دست اوست نجس است و یا بگوید آن چیز را آب کشیدم، بعید نیست حرف او معتبر باشد. [6]
  • سیستانی: اگر بچّه بگوید چیزی نجس است یا چیزی را آب کشیده، نباید حرف او را قبول کرد ولی بچّه ای که ممیّز است و پاکی و نجسی را به خوبی درک می کند اگر بگوید چیزی را آب کشیدم، در صورتی که آن چیز در تصرّف او باشد یا گفته اش مورد اطمینان باشد، قبول می شود و همچنین اگر بگوید چیزی نجس است. [7]
  • وحید: اگر بچّه بگوید چیزی نجس است یا چیزی را آب کشیده، نمی شود حرف او را قبول کرد ولی بچّه ممیّزی که بگوید چیزی را آب کشیدم، در صورتی که آن بچّه ثقه باشد و ظن برخلاف گفته¬ی او نباشد، حرف او قبول می شود و همچنین اگر بگوید چیزی نجس است.[8]
  • مکارم: هر گاه ذوالید یعنی کسی که چیزی در اختیار اوست خبر دهد که آن چیز نجس یا پاک است باید قبول کرد، خواه عادل باشد یا نه، به شرط اینکه بالغ باشد، بنابراین، خبر دادن غیر بالغ در این باره قبول نیست مگر اینکه اطمینان از گفته¬ی او حاصل شود. [9]
  • صافی: اگر بچّه ای که تکلیفش نزدیک است به پاک بودن یا نجس بودن چیزی که در دست خودش می باشد خبر دهد، پذیرفته است به شرط حصول اطمینان و اگر به پاکی یا نجسی چیزی که در دست او نیست خبر دهد، گفته اش پذیرفته نیست. [10]
  • شبیری: اگر بچّه بگوید چیزی نجس است یا چیزی را آب کشیده و از گفته او اطمینان حاصل نشود، نباید حرف او را قبول کرد ولی بچّه ممیّز که طهارت و نجاست را می فهمد اگر بدانیم چیزی را آب کشیده، می توان آن را پاک دانست اگر چه اطمینان نداشته باشیم که درست آب کشیده است و اگر ممیّز چیزی را که در دستش است بگوید نجس است و از قول او اطمینان حاصل نشود، بنابر احتیاط واجب باید از آن اجتناب کرد. [11]
  • منابع:

    1. - امام و نوری: رساله، م 147.
    2. خامنه ای اجوبة الاستفتائات، س 76.
    3. خویی: رساله، م 148.
    4. بهجت: رساله، م 150.
    5. تبریزی: رساله، م 148.
    6. فاضل: رساله، م 153.
    7. سیستانی: رساله، م 141.
    8. وحید: رساله، م 148.
    9. مکارم: رساله، م 167.
    10. صافی: رساله، م 148.
    11. شبیری: رساله، م 148.

    این موضوعات را نیز بررسی کنید:

    Powered by TayaCMS