سـوم : زاد وراحـلـه است ,
ومعنى زاد, داشتن توشه راه است که آنچه در سفر محتاج است را داشته باشد, يا پولى داشته باشد که توشه خود را تهيه نمايد, ومعنى راحله , داشتن وسيله سوارى است که بدان وسيله برود وبرگردد. ولازم است زاد وراحله لايق به حال شخص باشد.
مسأله 18 - داشتن راحله يا وسيله سوارى مختص به صورت احتياج نيست , بلکه مطلقا شرط است هـرچـنـدمحتاجش نباشد, مانند اينکه بدون مشقت قدرت پياده روى داشته باشد, وپياده روى هم منافى شرف وآبرويش نباشد.
مسأله 19 - ميزان ومعيار در زاد وراحله , وجود فعلى آنهاست , وبر کسى که مى تواند آنها را با کار وکسب تحصيل نمايد, حج واجب نيست , وفرقى در اشتراطراحله بين دور ونزديک نيست .
مسأله 20 - استطاعتى که در وجوب حج معتبر است ,استطاعت از جايى است که در اوست نه از بـلد ووطنش ,پس هرگاه مکلف مثلا براى تجارت يا غير آن به مدينه منوره يا جده رفت , ودر آنجا داراى زاد وراحـلـه يا قيمت آنها باشد که بتواند با آن حج نمايد, حج بر او واجب خواهد بود هرچند اگر در بلد خود مى بود مستطيع نمى شد.
مسأله 21 - اگر مکلف ملکى داشته باشد وبه قيمت خودش فروش نرود, وچنانچه بخواهد حج نـمـايـد بـايد آن را به مقدار زيادى کمتر از قيمت بفروشد, فروشش واجب نيست , واما اگر هزينه ومـخـارج حج بالا برود ومثلاکرايه ماشين در سال استطاعت گرانتر از سال بعد باشد,تاخير جايز نيست وبايد همان سال به حج برود.
مسأله 22 - داشتن هزينه بازگشت هنگامى معتبر است که مکلف قصد بازگشت به وطن خود را داشـتـه بـاشـد, امـااگر نخواسته باشد برگردد يا خواسته باشد در جاى ديگرى غير از وطن خود سـاکـن شـود, بـايـد هزينه رفتن به آنجا را داشته باشد, ودارا بودن هزينه بازگشت به وطن لازم نـيـسـت , بلى اگر جايى که مى خواهد در آنجا بمانددورتر از وطنش باشد که هزينه رفتن به آنجا بـيـشـتـر ازهـزينه بازگشت به وطن باشد, در اين صورت داشتن هزينه تا آنجا شرط نيست , بلکه داشتن هزينه بازگشت به وطن در وجوب حج کافى است .