دروغ بستن به خدا و پيغمبر ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ
نسبت دروغ عمدى و کشف صدق آن
سوال 1390 :
اگر کسى سخن دروغى را عمدا از معصوم ـ عليه السّلام ـ نقل کرد؛ ولى بعدا معلوم شد که سخنش راست بوده، آيا روزه اش باطل است.
جواب :
روزه اش باطل است؛ ولى کفاره ندارد.
دروغ گفتن در مورد بزرگان
سوال 1391 :
آيا دروغ گفتن عمدى در مورد اولياءاللّه و علما روزه راباطل مى کند؟
جواب :
خير.
نقل از کتب غير معتبر
سوال 1392 :
شخصى سخنانى را در مورد معصومين ـ عليهم السّلام ـ از کتابى که مى داند بعضى از مطالب آن غلط و دروغ است نقل مى کند؛ ولى نمى داند کدام يک از مطالب اين کتاب دروغ است، آيا روزه اش باطل است؟
جواب :
خير.
سوال 1393 :
اگر شخصى مطلبى را به نقل از کتاب يا شخصى در حال روزه بيان کند و بعدا معلوم شود که اين مطلب دروغ بوده، روزه اش باطل است؟
جواب :
خير.
نسبت احاديث ائمه به يکديگر و به پيامبر ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ
سوال 1394 :
آيا روزه دار مى تواند عمدا يا سهوا روايتى را که منسوب به يکى از اهل بيت است از قول امام ديگر يا از قول پيامبر گرامى اسلام ـ صلّى اللّه عليه وآله وسلّم ـ نقل کند؟
جواب :
مانعى ندارد.
خواندن روضه از منابع غير معتبر
سوال 1395 :
خواندن روضه از منابع غير معتبر و يا بر اساس آن چه نزد عموم مشهور است، موجب بطلان روزه مى شود؟ در صورت کشف خلاف چه طور؟
جواب :
اگر به حسب نقل بخواند يا معلوم باشد که به نقل خوانده، روزه باطل نمى شود.
گفتن سخن دروغ با اعتقاد به صدق آن سخن
سوال 1396 :
اگر روزه دار سخنى را که عقيده به صحّت آن دارد، بيان کند و بعد بفهمد که کذب بوده، حکم آن چيست؟
جواب :
روزه او صحيح است.
بيان سخن مشکوک در روزه
سوال 1397 :
اگر روزه دار سخنى را که اطمينان قاطع به صحّت آن ندارد و به هر حال احتمال دارد کذب باشد بيان کند، حکم آن چيست؟
جواب :
روزه او صحيح است.
غلط خواندن قرآن در حال روزه
سوال 1398 :
شخصى که مى داند قرآن را غلط مى خواند، آيا جايز است در حال روزه قرآن بخواند؟ اگر بخواند موجب بطلان روزه مى شود؟
جواب :
اشکال ندارد.