اقسام زن ها حائض‌‌ (آیت الله ناصر مکارم شیرازی)

احکام زن حائض

مسأله 427 :

خون حيض نشانه هايى دارد: در بيشتر اوقات غليظ و گرم و رنگ آن تيره يا سرخ است و با فشار و کمى سوزش خارج مى شود.

مسأله 428 :

زنان سيّده و غير سيّده هر دو بعد از تمام شدن پنجاه سال يائسه مى شوند، يعنى اگر خونى ببينند خون حيض نيست، مگر زنانى که از قبيله «قريش» محسوب مى شوند که آنها بعد از تمام شدن شصت سال يائسه مى شوند.

مسأله 429 :

خونى را که دختر پيش از تمام شدن نه سال و زن بعد از يائسه شدن مى بيند حکم حيض ندارد و اگر مربوط به زخم و جراحتّى نباشد. استحاضه است که احکام آن قبلاً گفته شد.

مسأله 430 :

زنان باردار يا زنانى که بچّه شير مى دهند ممکن است حائض شوند.

مسأله 431 :

دخترى که نمى داند نه سالش تمام شده يا نه، اگر خونى ببيند که نشانه هاى حيض را نداشته باشد، حيض نيست و اگر نشانه ها را داشته باشد و اطمينان حاصل کند که حيض است، دليل بر اين است که نه سالش تمام و بالغ شده است، ولى زنى که شک دارد يائسه شده يا نه، هر گاه خونى ببيند و نداند حيض است يا نه، بايد بنا بگذارد که حيض است و هنوز يائسه نشده است.

مسأله 432 :

مدّت حيض کمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نمى شود، حتّى اگر مختصرى کمتر باشد حيض نيست.

مسأله 433 :

سه روز اوّل حيض بايد پشت سر هم باشد، بنابراين اگر مثلاً دو روز خون ببيند و يک روز پاک شود و دوباره ببيند، حيض نيست و اين که مى گوييم بايد پشت سر هم باشد، معنايش اين نيست که در تمام سه روز خون بيرون آيد، بلکه اگر در فضاى داخل فرج خون باشد کافى است.

مسأله 434 :

لازم نيست شب اوّل و شب چهارم را خون ببيند، ولى بايد در شب دوم و سوم قطع نشود و ادامه داشته باشد.

مسأله 435 :

هرگاه سه روز پشت سر هم خون ببيند و پاک شود چنانچه دوباره

[84]

خون ببيند و ايّامى که خون ديده روى هم رفته از ده روز بيشتر نشود، تمام روزهايى را که خون ديده حائض است، ولى روزهايى که در وسط پاک بوده، حکم زنان پاک را دارد.

مسأله 436 :

اگر کمتر از سه روز خون ببيند و پاک شود، بعداً سه روز يا بيشتر خون ببيند با نشانه هايى که گفته شد فقط خون دوم حيض است.

مسأله 437 :

زنى که مبتلا به خونريزى است اگر به طبيب مراجعه کند و او تشخيص دهد خون حيض يا خون زخم و مانند آن است، چنانچه به گفته طبيب اطمينان حاصل کند مى تواند بر طبق احکام آن عمل نمايد.

مسأله 438 :

کارهايى که بر حائض حرام است به شرح زير است:

1ـ تمام عبادتهايى که با وضو يا غسل يا تيمّم انجام مى شود، مانند نماز و روزه و طواف خانه خدا، ولى به جا آوردن عباداتى که طهارت در آن شرط نيست مانند نماز ميّت مانعى ندارد.

2ـ تمام کارهايى که بر جنب حرام است و در احکام جنابت گفته شد.

3ـ نزديکى کردن، که هم براى مرد حرام است و هم براى زن.

4ـ طلاق در اين حالت نيز باطل و بى اثر است.

مسأله 439 :

هرگاه مرددر حال حيض با همسر خود نزديکى کند مستحبّ است کفّاره دهد و کفّاره آن، در ثلث اوّل روزهاى حيض، يک مثقال طلاى سکّه دار، يا قيمت آن است (مثقال شرعى 18 نخود مى باشد) و اگر در ثلث دوم باشد نيم مثقال و اگر در ثلث سوم باشد يک چهارم مثقال است، بنابر اين اگر ايّام عادت شش روز است دو روز اوّل يک مثقال، دو روز وسط نيم مثقال و دو روز آخر يک چهارم مثقال کفّاره دارد.

مسأله 440 :

هرگاه بخواهد قيمت طلا را بپردازد بايد به قيمت روزى که مى پردازد حساب کند.

مسأله 441 :

بازى کردن با همسر در حال حيض، حرام نيست و کفّاره هم ندارد.

[85]

مسأله 442 :

هرگاه نزديکى را تکرار کند مستحبّ است کفّاره را نيز تکرار کند.

مسأله 443 :

اگر مرد در حال نزديکى بفهمد زن حائض شده، بايد فوراً از او جدا شود و اگر جدانشود، گناه کرده و بنابر احتياط مستحب بايد کفّاره نيز بپردازد.

مسأله 444 :

اگر مرد با زن حائض زنا کند، يا با زن حائض بيگانه اى به گمان اين که همسر خود اوست نزديکى نمايد، احتياط آن است که کفّاره دهد.

مسأله 445 :

کسى که نمى تواند کفّاره بدهد بهتر آن است که صدقه اى بدهد و اگر نمى تواند، بايد از گناه خود استغفار کند.

مسأله 446 :

هرگاه زن بگويد حائض هستم يا از حيض پاک شده ام، حرف او قبول است، مگر اين که مورد سوءظن باشد.

مسأله 447 :

هرگاه زن در وسط نماز حائض شود نماز او باطل است و نبايد ادامه دهد، ولى اگر شک کند که حائض شده يا نه، نماز او صحيح است.

مسأله 448 :

هنگامى که زن از حيض پاک شود بايد براى انجام عبادات خود غسل کند و اگر دسترسى به آب ندارد تيمّم نمايد، دستور غسل حيض مثل غسل جنابت است و از وضو نيز کفايت مى کند، ولى احتياط مستحب آن است که وضو هم بگيرد (خواه پيش از غسل باشد يا بعد از غسل).

مسأله 449 :

هنگامى که زن از خون حيض پاک شود، طلاق او صحيح است و همسرش نيز مى تواند با او نزديکى کند، هر چند هنوز غسل نکرده باشد ولى احتياط مستحب آن است که پيش از غسل از نزديکى خود دارى کند، ولى کارهاى ديگرى که در وقت حيض بر او حرام بوده، مانند توقّف در مسجد و مسّ خطّ قرآن، تا غسل نکند بر او حلال نمى شود، بنابر احتياط واجب.

مسأله 450 :

نمازهاى روزانه که زن در حال حيض نخوانده قضا ندارد، ولى روزه واجب را بايد قضا کند.

مسأله 451 :

هرگاه وقت نماز داخل شود و بداند يا گمان داشته باشد که اگر نماز را تأخير بيندازد حائض مى شود، بايد فوراً نماز را بخواند.

[86]

مسأله 452 :

هرگاه زن در اوّل وقت به اندازه انجام واجبات يک نماز پاک باشد و نماز نخواند و حائض شود، آن نماز را بايد بعداً قضا کند و در اندازه «وقت براى انجام واجبات» بايد ملاحظه حال خود را نمايد، مثلاً براى مسافر به اندازه دو رکعت و براى حاضر، به اندازه چهار رکعت و کسى که وضو ندارد، وقت وضو را نيز بايد در نظر بگيرد و همچنين تطهير لباس و بدن و اگر فقط به اندازه خود نماز وقت داشته باشد احتياط، قضا کردن نماز است.

مسأله 453 :

هرگاه در آخر وقت نماز پاک شود بايد غسل کند و نماز را بخواند، حتّى اگر به اندازه يک رکعت نماز وقت داشته باشد احتياط واجب خواندن نماز است و در صورت نخواندن، قضاى آن را به جاآورد.

مسأله 454 :

هرگاه در آخر وقت پاک شود، امّا وقت براى غسل ندارد فقط مى تواند تيمّم کند و يک رکعت نماز را در وقت و بقيّه را در خارج وقت به جا آورد نماز بر او واجب نيست، ولى اگر گذشته از تنگى وقت تکليفش تيمّم است، مثل اين که آب براى او ضرر دارد بايد تيمّم کند و نماز را به جا آورد.

مسأله 455 :

هرگاه زن پاک شود و شک کند که به مقدار کافى وقت براى نماز باقى مانده يا نه، بايد نمازش را بخواند.

مسأله 456 :

مستحبّ است زن حائض در وقت نماز خود را از خون پاک کند و دستمال و پنبه را عوض نمايد و وضو بگيرد، يا اگر نمى تواند تيمّم کند و در جاى نماز خود رو به قبله بنشيند و مشغول ذکر خدا و دعا و صلوات شود، امّا خواندن قرآن و همراه داشتن آن و مسّ حواشى و فاصله ميان خطوط آن و نيز خضاب کردن به حنا براى حائض شايسته نيست.