کسانى که روزه بر آنها واجب نيست
مسأله 1734 :
کسى که به واسطه پيرى نمى تواند روزه بگيرد، يا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نيست. ولى بايد براى هر روز يک مد که تقريباً ده سير است گندم يا نان آن، يا جو يا نان آن، يا يک مد مويز، و يا يک مد خرما و مانند اينها به فقير بدهد.
مسأله 1735 :
کسى که به واسطه پيرى روزه نگرفته، اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگيرد، بايد قضاى روزه هائى را که نگرفته بجا آورد.
مسأله 1736 :
اگر انسان مرضى دارد که زياد تشنه مى شود و نمى تواند تشنگى را تحمل کند، يا براى او مشقت دارد روزه بر او واجب نيست. و بايد براى هر روز يک مد گندم يا نان آن، يا جو يا نان آن، يا يک مد مويز، و يا يک مد خرما و مانند اينها به فقير بدهد. و احتياط مستحب آنست که بيشتر از مقدارى که ناچار است آب نياشامد. و چنانچه بعد بتواند روزه بگيرد، بايد روزه هائى را که نگرفته قضا نمايد.
مسأله 1737 :
زنى که زائيدن او نزديک است و روزه براى خودش يا حملش ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست. و بايد براى هر روز يک مد طعام يعنى گندم يا جو يا نان و مانند اينها به فقير بدهد. و روزهائى را که نگرفته بايد قضا نمايد.
مسأله 1738 :
زنى که بچه شير مى دهد و شير او کم است چه مادر بچه و يا دايه او باشد، يا بى اجرت شير دهد، اگر روزه براى او و يا بچه اى که شير مى دهد ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست. و بايد براى هر روز يک مد طعام يعنى
گندم يا جو يا نان و مانند اينها به فقير بدهد و روزه هائى را که نگرفته بايد قضا نمايد، ولى اگر کسى پيدا شود بى اجرت بچه را شير دهد، يا براى شير دادن بچه از پدر يا مادر بچه يا از کس ديگرى که اجرت او را بدهد اجرت بگيرد، اقوى آنست که بچه را به او بدهد و روزه بگيرد.