کسانی که روزه بر آن ها واجب نیست (آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی)

کسانى که روزه بر آنان واجب نيست

مسأله 1734 :

کـسى که بواسطه پيرى نمى تواند روزه بگيرد يا براى او مشقت دارد, روزه بر او واجـب نيست ولى در صورت دوم بايد براى هر روز يک مد گندم ياجو و مانند اينها به فقير بدهد بلکه در صورت اول نيز بنابر احتياط لازم , يک مدطعام بدهد.

مسأله 1735 :

کـسى که بواسطه پيرى روزه نگرفته , اگر بعد از ماه رمضان بتواندروزه بگيرد, قضاى روزه هايى را که نگرفته , بنا بر احتياط مستحب بجا آورد.

مسأله 1736 :

اگر انسان مرضى دارد که زياد تشنه مى شود و نمى تواند تشنگى راتحمل کند, يا بـراى او مـشقت دارد, روزه بر او واجب نيست .

ولى در صورت دوم وبلکه در صورت اول هم بنا بر احتياط لازم بايد براى هر روز يک مد گندم يا جو ومانند اينها به فقير بدهد.

و احتياط مستحب آن است که بيشتر از مقدارى که ناچاراست آب نياشامد, وچنانچه بعد بتواند روزه بگيرد روزه هايى را که نگرفته قضانمايد.

مسأله 1737 :

زنى که زاييدن او نزديک است وروزه براى حملش يا براى خودش ضرر دارد روزه بر او واجب نيست و در صورت اول بايد براى هر روز بنا بر احتياطلازم يک مد طعام به فقير بدهد.

ولـى اگـر روزه بـراى خـودش ضـرر داردرعـايـت ايـن احتياط لازم نيست اگر چه بهتر است و روزه هايى را که نگرفته بايد قضا نمايد .

مسأله 1738 :

زنى که بچه شير مى دهد و شير او کم است چه مادر بچه , يا دايه اوباشد, يا بى اجرت شـير دهد, اگر روزه براى بچه يا براى خودش ضرر دارد روزه بر اوواجب نيست .

و در صورت اول بـايـد براى هر روز يک مد طعام به فقير بدهد و در هردو صورت روزه هايى را که نگرفته بايد قضا نـمايد, ولى اگر کسى پيدا شود که بى اجرت بچه را شير دهد, يا براى شيردادن بچه از پدر يا مادر بـچـه يـا از کـس ديگرى که اجرت او را بدهد اجرت بگيرد, احتياط واجب آن است که بچه را به او بدهد وروزه بگيرد.