مسأله 2022 :
اگر زکات فطره را به یکی از هشت مصرفی که در
مسأله 1933 :
برای زکات مال گفته شد برسانند کافی است، ولی احتیاط مستحبّ آن است که فقط به فقرای شیعه بلکه فقط به مساکین (یعنی فقرای بسیار نیازمند) بدهند.
مسأله 2023 :
اگر طفل شیعهای فقیر باشد، انسان میتواند با رضایت ولیّ طفل، فطره را به مصرف او برساند یا به واسطه دادن به ولیّ؛ ملک طفل نماید.
مسأله 2024 :
فقیری که فطره به او میدهند لازم نیست عادل باشد، ولی به شرابخوار و نیز کسی که زکات دادن کمک به معصیت اوست نمیتوان فطره داد، همچنین بنا بر احتیاط واجب به فقیری که گدایی میکند فطره ندهند چنانچه در
مسأله 1953 :
و 1954 گذشت.
مسأله 2025 :
به کسی که فطره را در معصیت مصرف میکند، نباید فطره بدهند.
مسأله 2026 :
احتیاط واجب آن است که به یک فقیر کمتر از یک صاع (که مقدار آن در
مسأله 1999 :
گفته شد) فطره ندهند، ولی اگر بیشتر بدهند اشکال ندارد.
مسأله 2027 :
اگر از جنسی که قیمتش دو برابر قیمت معمولی آن است، مثلاً از گندمی که قیمت آن دو برابر قیمت گندم معمولی است، نصف صاع بدهد کافی نیست، بلکه اگر آن را به قصد قیمت فطره هم بدهد کافی نیست.
مسأله 2028 :
انسان نمیتواند نصف صاع را از یک جنس، مثلاً گندم و نصف دیگر را از جنس دیگر؛ مثلاً جو، بدهد و اگر آن را به قصد قیمت فطره هم بدهد کافی نیست.
مسأله 2029 :
مستحبّ است در دادن زکات فطره، خویشان فقیر خود را بر دیگران مقدّم دارد و بعد همسایگان فقیر را و بعد اهل علم فقیر را، ولی اگر دیگران از جهتی برتری داشته باشند، مستحبّ است آنها را مقدّم بدارد.
مسأله 2030 :
اگر انسان به خیال این که کسی از مصارف زکات فطره مثلاً فقیر است به او فطره بدهد و بعد بفهمد که از مصارف زکات فطره نبوده، مثلاً فقیر نبوده، حکم مسأله همانند حکمیست که در مسأله 1944 : درباره زکات اموال گفته شد.
مسأله 2031 :
اگر کسی بگوید فقیرم، تا از گفته وی برای انسان اطمینان پیدا نشود نمیشود به او فطره داد، مگر انسان بداند که قبلاً فقیر بوده است که بدون اطمینان هم میشود به او فطره داد.