شرائط استفاده‌اي که مال را براي آن اجاره مي‌دهند
مسأله 2202 :
استفاده‌اي که مال را براي آن اجاره مي‌دهند چهار شرط دارد: اوّل‌ـ آن که حلال باشد، بنابراين اجاره دادن دکان براي مشروب فروشي يا نگهداري شراب وکرايه دادن حيوان براي حمل ونقل شراب باطل است؛ دوم‌ـ پول دادن براي آن استفاده در نظر مردم بيهوده نباشد؛ سوم‌ـ اگر چيزي را که اجاره مي‌دهند چند استفاده دارد، استفاده‌اي که مستأجر بايد از آن ببرد معيّن نمايند مثلاً اگر حيواني را که سواري مي‌دهد وبار مي‌برد اجاره دهند، بايد در موقع اجاره، معيّن کنند که سواري يا باربري آن، مال مستأجر است يا همه استفاده‌هاي آن براي مستأجر باشد؛ چهارم‌ـ مدّت استفاده را معيّن نمايند و اگر مدّت معلوم نباشد ولي عمل را معيّن کنند مثلاً با خيّاط قرار بگذارند که لباس معيّني را بطور مخصوصي بدوزد کافي نيست مگر اين که چون تعيين مدّت را ننموده‌اند قرينه بر تعجيل باشد.
مسأله 2203 :
اگر ابتداي مدّت اجاره را معيّن نکنند، ابتداي آن بعد از خواندن صيغه اجاره است.
مسأله 2204 :
اگر خانه‌اي مثلاً يکساله اجاره دهند وابتداي آن را يک ماه بعد از خواندن صيغه قرار دهند، اجاره صحيح است اگرچه موقعي که صيغه مي‌خوانند خانه در اجاره ديگري باشد.
مسأله 2205 :
اگر مدّت اجاره را معلوم نکند و بگويد هروقت در خانه نشستي اجاره آن، ماهي ده تومان است اجاره صحيح نيست.
مسأله 2206 :
اگر به مستأجر بگويد خانه را ماهي ده تومان به تو اجاره داده‌ام، اجاره باطل است و اگر بگويد خانه را يک ماهه به ده تومان اجاره داده‌ام و بعد از آن هم هر قدر بنشيني اجاره ماهي ده تومان است، در صورتي که ابتداي مدت اجاره را معيّن کنند يا ابتداي آن معلوم باشد، اجاره ماه اوّل صحيح است.
مسأله 2207 :
خانه‌اي را که غريب وزوّار در آن منزل مي‌کنند ومعلوم نيست چقدر در آن مي‌مانند، اگر قرار بگذارند که مثلاً شبي يک تومان بدهند وصاحب خانه راضي شود، استفاده از آن خانه اشکال ندارد، ولي چون مدّت اجاره را معلوم نکرده‌اند او را اجاره نمي‌گويند ولذا صاحبخانه هر وقت بخواهد مي‌تواند آنان را بيرون کند.