شرائط استفاده اى که مال را براىآن اجاره مىدهند
مسأله 2195 :
استفاده اى که مال را براى آن اجاره مىدهند چهار شرط دارد:
(اول) آن که حلال باشد، بنابر اين اجاره دادن دکان براى شراب فروشى يا نگهدارى شراب وکرايه دادن حيوان براى حمل و نقل شراب باطل است.
(دوم) آن که آن عمل در نظر شرع بطور مجان واجب نباشد، پس اجير شدن براى فرائض يوميه يا تجهيز اموات جائز نيست و بنابر احتياط معتبر است که پول دادن براى آن استفاده در نظر مردم بيهوده نباشد.
(سوم) اگر چيزى را که اجاره مىدهند چند فائده داشته باشد استفاده اى که مستأجر بايد از آن بکند معين نمايند مثلا اگر حيوانى را که سوارى مىدهد، و بار مىبرد اجاره دهند، بايد در موقع اجاره معين کند که فقط سوارى يا باربرى آن، مال مستأجر است يا همه استفاده هاى آن.
(چهارم) مدت استفاده را معين نمايند و اگر مدت معلوم نباشد ولى عمل را معين کنند مثلا با خياط قرار بگذارند که لباس معينى را بطور مخصوصى بدوزد کافيست.
مسأله 2196 :
اگر ابتداى مدت اجاره را معين نکنند، ابتداى آن بعد از خواندن صيغه اجاره است.
مسأله 2197 :
اگر خانه اى را مثلا يکساله اجاره دهند و ابتداى آنرا يک ماه بعد از خواندن صيغه قرار دهند اجاره صحيح است، اگر چه موقعى که صيغه مىخوانند خانه در اجاره ديگرى باشد.
مسأله 2198 :
اگر مدت اجاره را معلوم نکند و بگويد هر وقت در خانه نشستى اجاره آن، ماهى ده تومان است اجاره صحيح نيست.
مسأله 2199 :
اگر به مستأجر بگويد خانه را ماهى ده تومان بتو اجاره دادم، يا بگويد خانه را يک ماهه به ده تومان به تو اجاره دادم و بعد از آن هم هر قدر بنشينى اجاره آن ماهى ده تومان است، در صورتيکه ابتداى مدت اجاره را معين کنند يا ابتداى آن معلوم باشد، اجاره ماه اول صحيح است.
مسأله 2200 :
خانه اى را که غريب و زوار در آن منزل مىکنند و معلوم نيست چقدر در آن مىمانند، اگر قرار بگذارند که مثلا شبى يک تومان بدهند و صاحبخانه راضى شود، استفاده از آن خانه اشکال ندارد. ولى چون مدت اجاره را معلوم نکرده اند اجاره نسبت بغير از شب اول صحيح نيست و صاحب خانه بعد از شب اول هر وقت بخواهد مىتواند آنها را بيرون کند.