احکام کفن ميّت
مسأله 566 :
ميّت مسلمان را بايد با سه پارچه که آنها را لنگ و پيراهن و سرتاسرى مى‌گويند کفن نمايند.
مسأله 567 :
لنگ بنابر احتياط واجب از ناف تا زانو، اطراف بدن را بپوشاند و بهتر آن است که از سينه تا روى پا برسد. و بنابر احتياط واجب پيراهن بايد از سر شانه تا نصف ساق پا، تمام بدن را بپوشاند و درازى سرتاسرى بنابر احتياط واجب به قدرى باشد که بستن دو سر آن ممکن باشد و پهناى آن بايد به اندازه‌اى باشد که يک طرف آن روى طرف ديگر بيايد.
مسأله 568 :
اگر ورثه بالغ باشند و اجازه دهند که بيشتر از مقدار واجب کفن را، که در مسأله قبل گفته شد از سهم آنان بردارند، اشکال ندارد و احتياط آن است که بيشتر از مقدار واجب کفن و همچنين مقدارى را که احتياطاً لازم است از سهم وارثى که بالغ نشده برندارند اگرچه بعيد نيست برداشتن از اصل مال حتّى در موارد استحبابى مطابق با شأن ميّت جايز باشد.
مسأله 569 :
اگر کسى وصيّت کرده باشد که مقدار مستحبّ کفن را از ثلث مال او بردارند، يا وصيّت کرده باشد ثلث مال را به مصرف خود او برسانند ولى مصرف آن را معيّن نکرده باشد يا فقط مصرف مقدارى از آن را معيّن کرده باشد، مى‌توانند مقدار مستحبّ کفن را از ثلث مال او بردارند.
مسأله 570 :
اگر ميّت وصيّت نکرده باشد که کفن را از ثلث مال او بردارند، مى‌توانند به طور متعارف که لايق شأن ميّت باشد کفن و چيزهاى ديگرى را که از واجبات دفن است از اصل مال بردارند اگرچه بعيد نيست برداشتن به مقدار مستحب که لايق شأن ميّت است، از اصل مال جايز باشد.
مسأله 571 :
کفن زن بر شوهر است، اگرچه زن از خود مال داشته باشد و همچنين اگر زن را به شرحى که در کتاب طلاق گفته مى‌شود، طلاق رجعى‌بدهند و پيش از تمام شدن عدّه بميرد، شوهرش بايد کفن او را بدهد و چنانچه شوهر بالغ نباشد يا ديوانه باشد ولىّ شوهر بايد از مال او کفن زن را بدهد.
مسأله 572 :
کفن ميّت بر خويشان او واجب نيست، اگرچه مخارج او در حال زندگى بر آنان واجب باشد. ولى اگر ميّت از خود مالى ندارد، بنابر احتياط واجب کسى که مخارج ميّت بر عهده اوست بايد کفن او را بدهد.
مسأله 573 :
احتياط واجب آن است که هر يک از سه پارچه کفن به قدرى نازک نباشد که بدن ميّت از زير آن پيدا باشد.
مسأله 574 :
کفن کردن با چيز غصبى، اگر چيز ديگرى هم پيدا نشود جايز نيست و چنانچه کفن ميّت غصبى باشد و صاحب آن راضى نباشد بايد از تنش بيرون آورند، اگرچه او را دفن کرده باشند و همچنين جايز نيست با پوست مردار او را کفن کنند.
مسأله 575 :
کفن کردن ميّت با چيز نجس و با پارچه ابريشمى خالص جايز نيست، ولى در حال ناچارى اشکال ندارد و احتياط واجب آن است که با پارچه طلابافت هم ميّت را کفن نکنند، مگر در حال ناچارى.
مسأله 576 :
کفن کردن با پارچه‌اى که از پشم يا موى حيوان حرام گوشت تهيه شده، در حال اختيار جايز نيست، ولى اگر پوست حيوان حلال گوشت را طورى درست کنند که به آن جامه گفته شود، مى‌شود با آن ميّت را کفن کنند و همچنين اگر کفن از مو و پشم حيوان حلال گوشت باشد اشکال ندارد، اگرچه احتياط مستحب آن است که با اين دو هم کفن ننمايند.
مسأله 577 :
اگر کفن ميّت به نجاست خود او، يا به نجاست ديگرى نجس شود، چنانچه کفن ضايع نمى‌شود، بايد مقدار نجس را بشويند يا ببُرند، ولى اگر در قبر گذاشته باشند بهتر است که ببرند بلکه اگر بيرون آوردن ميّت اهانت به او باشد بريدن واجب مى‌شود و اگر شستن يا بريدن آن ممکن نيست، در صورتى که عوض کردن آن ممکن باشد، بايد عوض نمايند.
مسأله 578 :
کسى که براى حج يا عمره احرام بسته اگر بميرد بايد مثل ديگران کفن شود و پوشاندن سر و صورتش اشکال ندارد.
مسأله 579 :
مستحب است انسان در حال سلامتى، کفن و سدر و کافور خود را تهيه کند.