احکام کفن کردن ميّت
مسأله 493 :
ميّت مسلمان را بايد با سه پارچه که آنها را لنگ و پيراهن و سرتاسرى مى گويند کفن نمايند.
مسأله 494 :
لنگ بايد از ناف تا زانو; اطراف بدن را بپوشاند. و بهتر آن است که از سينه تا روى پا برسد. و بنابر احتياط واجب، پيراهن بايد از سر شانه تا نصف ساق پا، تمام بدن را بپوشاند و درازى سرتاسرى بايد به قدرى باشد که بستن دو سر آن ممکن باشد و پهناى آن بايد به اندازه اى باشد که يک طرف آن روى طرف ديگر بيايد.
مسأله 495 :
قيمت کفن متعارف و يا مطابق شأن ميّت را مى توان از اصل مال برداشت; هرچند صغير داشته باشد و زايد بر نياز به اجازه ورثه دارد.
مسأله 496 :
کفن زن، بر شوهر است. اگرچه زن از خود مال داشته باشد و همچنين اگر زن را به شرحى که در کتاب طلاق گفته مى شود، طلاق رجعى بدهند و پيش از تمام شدن عدّه بميرد، شوهرش بايد کفن او را بدهد و چنانچه شوهر بالغ نباشد يا ديوانه باشد ولى شوهر بايد از مال او کفن زن را بدهد.
مسأله 497 :
هرگاه ميت چيزى نداشته باشد احتياط واجب آن است که کسانى که مخارج او در حال زندگى بر آنان واجب بود هزينه کفن او را نيز بدهند.
مسأله 498 :
کفن کردن با چيز غصبى، اگر چيز ديگرى هم پيدا نشود، جايز نيست. و چنانچه کفن ميّت، غصبى باشد و صاحب آن راضى نباشد، بايد از تنش بيرون آورند، اگرچه او را دفن کرده باشند.
مسأله 499 :
کفن کردن ميّت با چيز نجس و با پارچه ابريشمى خالص، جايز نيست. ولى
صفحه 193
در حال ناچارى اشکال ندارد و احتياط واجب آن است که با پارچه طلاباف هم ميّت را کفن نکنند مگر در حال ناچارى.
مسأله 500 :
اگر کفن ميّت به نجاست خود او، يا به نجاست ديگرى نجس شود، بايد مقدار نجس را بشويند يا ببرند و يا عوض کنند.
مسأله 501 :
کسى که براى حج يا عمره، احرام بسته اگر بميرد، بايد مثل ديگران کفن شود و پوشاندن سر و صورتش اشکال ندارد.