احکام کفن
مساله 613 :
واجب است ميت را طورى در زمين دفن کنند که بوى او بيرون نيايد و درندگان هم نتوانند بدنش را بيرون آورند. و در صورتى که ترس درنده و نزديک شدن انسانى که از بوى ميت اذيت‌شود در بين نباشد، اقوى کفايت تنها عنوان دفن در زمين است، اگر چه احتياط مستحب آن است که گودى قبر به همان اندازه مذکور در بالا باشد. و اگر ترس آن باشد که جانور، بدن او را بيرون آورد،بايد قبر را با آجر و مانند آن محکم کنند.
مساله 614 :
اگر دفن ميت در زمين ممکن نباشد، مى‌توانند به جاى دفن او را در بنايا تابوت بگذارند.
مساله 615 :
ميت را بايد در قبر به پهلوى راست طورى بخوابانند که جلوى بدن او رو به قبله باشد.
مساله 616 :
اگر کسى در کشتى بميرد، چنانچه جسد او فاسد نمى‌شود و بودن او در کشتى مانعى ندارد، بايد صبر کنند تا به خشکى برسند و او را در زمين دفن کنند، و گرنه بايد در کشتى غسلش بدهند و حنوط و کفن کنند و پس از خواندن نماز ميت چيز سنگينى به پايش ببندند و به دريا بيندازند، يا او را در خمره بگذارند و درش را ببندند و به دريا بيندازند. و اگر ممکن است بايد او را در جايى بيندازند که فورا طعمه حيوانات نشود.
مساله 617 :
اگر بترسند که دشمن قبر ميت را بشکافد و بدن او را بيرون آورد و گوش يا بينى يا اعضاى ديگر او را ببرد، چنانچه ممکن باشد بايد به طورى که در مسأله پيش گفته شد، او را به دريا بيندازند.
مساله 618 :
مخارج انداختن در دريا و مخارج محکم کردن قبر ميت را در صورتى که لازم باشد بايد از اصل مال ميت بردارند.
مساله 619 :
اگر زن کافره بميرد و بچه در شکم او مرده باشد، چنانچه پدر بچه مسلمان باشد، بايد زن را در قبر به پهلوى چپ پشت به قبله بخوابانند که روى بچه به طرف قبله باشد. بلکه اگر هنوز روح هم به بدن او داخل نشده باشد، بنابر احتياط واجب بايد به همين دستور عمل کنند.
مساله 620 :
دفن مسلمان در قبرستان کفار و دفن کافر در قبرستان مسلمانان جايز نيست.
مساله 621 :
دفن مسلمان در جايى که بى‌احترامى به او باشد، مانند جايى که خاکروبه و کثافت مى‌ريزند، جايز نيست.
مساله 622 :
ميت را نبايد در جاى غصبى دفن کنند، و دفن کردن در جايى که براى غير دفن کردن وقف شده و در مسجد اگر ضرر به مسلمانان باشد يا مزاحم نمازشان باشد جايز نيست، بلکه اقوى آن است که اصلا در مسجد دفن نکنند. و در زمينى که مثل مسجد براى غير دفن کردن وقف شده، جايز نيست.
مساله 623 :
دفن ميت در قبر مرده ديگر، اگر موجب نبش شود، جايز نيست.
مساله 624 :
چيزى که از ميت جدا مى‌شود، اگر چه مو و ناخن و دندانش باشد، بايدبا او دفن شود. و اگر موجب نبش شود، احتياط آن است که جدا دفن شود. و دفن ناخن و دندانى که در حال زندگى از انسان جدا مى‌شود، مستحب است.
مساله 625 :
اگر کسى در چاه بميرد و بيرون آوردنش ممکن نباشد، بايد در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند. و در صورتى که چاه، مال غير باشد،بايد به نحوى او را راضى کنند.
مساله 626 :
اگر بچه در رحم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد،بايد به آسانترين راه او را بيرون آورند. و چنانچه ناچار شوند که او را قطعه قطعه کنند، اشکال ندارد. ولى بايد به وسيله شوهرش اگر اهل فن است‌يا زنى که اهل‌فن باشد او را بيرون بياورند. و اگر ممکن نيست، مرد محرمى که اهل فن باشد. و اگرآن هم ممکن نشود، مرد نامحرمى که اهل فن باشد بچه را بيرون بياورد. و در صورتى که آن هم پيدا نشود، کسى که اهل فن نباشد مى‌تواند بچه را بيرون آورد.
مساله 627 :
هرگاه مادر بميرد و بچه در شکمش زنده باشد، اگر چه اميد زنده ماندن طفل را نداشته باشند، بايد به وسيله کسانى که در مسأله پيش گفته شد ازهر طرفى که بچه سالم بيرون مى‌آيد، بچه را بيرون آورند و دوباره بدوزند. ولى اگر بين پهلوى چپ و راست در سالم بودن بچه فرقى نباشد، احتياط واجب آن است که از پهلوى چپ بيرون آورند.