1 - صاحب عادت وقتيه و عدديه
مسأله 485 :
زنانى که عادت وقتيه وعدديه دارند سه دسته اند: اول - زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معين , خون حيض ببيند و در وقت معين هم پاک شود, مثلا دو ماه پشت سر هم از روز اول ماه خون ببيند و روز هفتم پاک شود که عادت حيض اين زن از اول ماه تا هفتم است .
دوم - زنـى کـه از خـون پاک نمى شود ولى دو ماه پشت سرهم چند روز معين - مثلااز اول ماه تا هـشـتم - خونى که مى بيند, نشانه هاى حيض را دارد - يعنى غليظ وسياه و گرم است و با فشار و سوزش بيرون مى آيد - و بقيه نشانه هاى استحاضه رادارد, که عادت او از اول ماه تا هشتم مى شود.
سوم - زنى که دو ماه پشت سرهم در وقت معين خون حيض ببيند وبعد از آن که سه روز يا بيشتر خون ديد, يک روز يا بيشتر پاک شود ودوباره خون ببيند و تمام روزهايى که خون ديده با روزهايى کـه در وسـط پـاک بـوده , از ده روز بـيـشـتر نشود و درهر دو ماه همه روزهايى که خون ديده با روزهـايى که در وسط پاک بوده , روى هم يک اندازه باشد, عادت او همان روزهايى است که بطور متفرق خون ديده و درپاکى در بين , بايد احتياطا عبادتهاى خود را بجا آورد وآنچه را بر حايض حرام اسـت ,ترک کند و اگر در روزهاى پاکى ماههاى پيش , اتفاقا خون ببيند, بايد در آن روزهااحتياطا جمع کند ميان کارهاى مستحاضه وتروک حايض .
مسأله 486 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد, اگر در وقت عادت دو روزجلوتر خون ببيند, - اگـر چـه آن خـون , نـشانه هاى حيض را نداشته باشد - بايد به احکامى که براى حايض گفته شد عـمـل کـنـد وچـنـانـچـه بـعد بفهمد حيض نبوده - مثل اين که پيش از سه روز پاک شود - بايد عبادتهايى را که بجا نياورده , قضا نمايد.
مسأله 487 :
زنى که عادت وقتيه وعدديه دارد, اگر به نشانه هاى حيض چند روزپيش از عادت و چـنـد روز بـعد از عادت , يا همه روزهاى عادت , خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است .
و اگر از ده روز بيشتر شود, فقط خونى راکه در روزهاى عادت خود ديده حيض است وخونى که پيش از آن وبعد از آن ديده , استحاضه مى باشد وبايد عبادتهايى را که در روزهاى پيش از عـادت وبـعـد از عادت بجا نياورده , قضا نمايد و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز پيش از عـادت , بـه نشانه حيض خون ببيند وروى هم از ده روز بيشتر نشود, همه حيض است و اگر ازده روز بيشتر شود, فقط روزهاى عادت , حيض است و خونى که جلوتر از آن ديده ,استحاضه مى باشد وچنانچه در آن روزها عبادت نکرده بايد قضا نمايد و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز بعد از عـادت بـه نـشـانـه هاى حيض خون ببيند وروى هم از ده روز بيشتر نشود, همه حيض است واگر بيشتر شود فقط روزهاى عادت حيض و باقى استحاضه است و اگر خونى که پيش از عادت يا بعد از عـادت مـى بـيـنـدنـشـانـه هـاى حيض نداشته باشد و با عادت روى هم رفته بيشتر از ده روز نباشداحتياط در آن دو خون جمع بين تروک حايض و اعمال مستحاضه است .
مسأله 488 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد, اگر مقدارى از روزهاى عادت رابا چند روز پيش از عادت , به نشانه هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشترنشود, همه حيض است و اگر از ده روز بيشتر شود روزهايى که در عادت , خون ديده با چند روز پيش از آن که روى هم به مقدار عادت او شود, حيض , و روزهاى اول را استحاضه قرار دهد و اگر مقدارى از روزهاى عادت را بـا چند روز بعد ازعادت , به نشانه هاى حيض خون ببيند وروى هم از ده روز بيشتر نشود, همه حيض است و اگر بيشتر شود, بايد روزهايى که در عادت , خون ديده با چند روز بعد از آن که روى هم به مقدار عادت او شود, حيض وبقيه را استحاضه قرار دهد .
مسأله 489 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد, اگر بعد از آن که سه روز يا بيشترخون ديد, پاک شود و دوباره خون ببيند و فاصله بين دو خون کمتر از ده روز باشد وهمه روزهايى که خون ديده با روزهايى که در وسط پاک بوده از ده روز بيشتر باشد -مثل آن که پنج روز خون ببيند و پنج روز پاک شود, و دوباره پنج روز خون ببيند -چند صورت دارد: 1 - آن کـه تمام خونى که دفعه اول ديده , يا مقدارى از آن , در روزهاى عادت باشد وخون دوم که بـعـد از پاک شدن مى بيند در روزهاى عادت نباشد که بايد همه خون اول را حيض , وخون دوم را استحاضه قرار دهد.
2 - آن کـه خون اول در روزهاى عادت نباشد, وتمام خون دوم يا مقدارى از آن درروزهاى عادت باشد, که بايد همه خون دوم را حيض , و خون اول را استحاضه قراردهد.
3 - آن کـه مـقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد و خون اولى که درروزهاى عادت بـوده , از سـه روز کـمتر نباشد وبا پاکى وسط و مقدارى از خون دوم که آن هم در روزهاى عادت بـوده از ده روز بـيـشـتر نباشد که در اين صورت , اگر يک روزيا دو روز خون زود تر ديده باشد, احتياط آن است که دراين دو روز آنچه را که برحايض حرام است ترک کند و کارهاى مستحاضه را بـجـا آورد و همچنين به مقدار آن از ايام عادت را در آخر ده روز, احتياط بنمايد ومقدارى از خون اول را که در عادت بوده بامقدارى از خون دوم را که در عادت بوده , حيض قرار دهد و در پاکى در بين ,احتياط کند به ترک آنچه بر حايض حرام است وعبادتهاى خود را بجا آورد, مثلا -اگر عادتش از سوم ماه تا دهم بوده - در صورتى که يک ماه از اول تا ششم , خون ببيند و يک روز پاک شود وبعد تا چهاردهم , خون ببيند در روز اول و دوم ماه و نهم و دهم , بايد چنانچه گفته شد احتياط نمايد و روز سـوم تـا شـشـم وهـشتم را حيض قراردهد و در هفتم که پاکى در بين است نيز به نحوى که گفته شد, احتياط کند به ترک آنچه بر حايض حرام است و بجا آوردن عبادتها.
4 - آن کـه مـقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد, ولى هر يک از خون اولى و دومى , که در روزهاى عادت بوده , از سه روز کمتر باشد, که بايد در تمام دوخون کارهايى را که بر حايض حـرام اسـت , ترک کند وکارهاى مستحاضه را بجا آوردو در پاکى در بين , کارهايى را که بر حايض حرام است , ترک کند و عبادتهاى خود راانجام دهد.
مسأله 490 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد, اگر در وقت عادت , خون نبيند ودر غير آن وقت بـه شـماره روزهاى حيضش با صفات حيض خون ببيند, بايد همان را حيض قرار دهد, چه پيش از وقت عادت ديده باشد چه بعد از آن .
مسأله 491 :
زنى که عادت وقتيه وعدديه دارد, اگر در وقت عادت خود خون ببيند ولى شماره روزهـاى آن کـمتر يا بيشتر از روزهاى عادت او باشد وبعد از پاک شدن , دوباره به شماره روزهاى عـادتـى که داشته خون ببيند, بايد آنچه را در وقت ديده , حيض قرار دهد و اگر شماره روزهايش کمتر باشد, اگر ممکن است کسرى عدد را از آنچه بعد از عادت ديده , تمام نمايد و در ما بقى عمل مستحاضه نمايد اگراز ده روز تجاوز کند, و اگر تجاوز نکند تمام روزهايى را که خون ديده حيض قراردهد و در پاکى در بين , احتياط کند به ترک آنچه بر حايض حرام است و انجام عبادتهاى خود.
مسأله 492 :
زنى که عادت وقتيه وعدديه دارد, اگر بيشتر از ده روز خون ببيند,خونى که در روزهـاى عـادت ديـده - اگر چه نشانه هاى حيض را نداشته باشد -حيض است , وخونى که بعد از روزهاى عادت ديده - اگر چه نشانه هاى حيض راداشته باشد - استحاضه است مثلا زنى که عادت حيض او از اول ماه تا هفتم است ,اگر از اول تا دوازدهم خون ببيند, هفت روز اول آن , حيض وپنج روز بعد, استحاضه مى باشد.