1 - صاحب عادت وقتيه و عدديه :
مسأله 485 :
زنهائى که عادت وقتيه و عدديه دارند دو دسته اند: اول زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون حيض ببيند و در وقت معين هم پاک شود, مثلا دو ماه پشت سر هم از روز اول ماه خون ببيند و روز هفتم پاک شود که عادت حيض اين زن از اول ماه تا هفتم است .
دوم زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون حيض ببيند, و بعد از آنکه سه روز يا بيشتر خون ديد يک روز يا بيشتر پاک شود ودوباره خون ببيند و تمام روزهائى که خون ديده با روزهائى کـه در وسـط پـاک بـوده از ده روز بيشتر نشود, و در هر دو ماه همه روزهائى که خون ديده و در وسط پاک بوده روى هم يک اندازه باشد که عادت او به اندازه تمام روزهائى است که خون ديده و در وسـط پـاک بوده است , و لازم نيست روزهائى که در وسط پاک بوده در هر دو ماه به يک اندازه بـاشـد, مثلا اگر در ماه اول از روز اول ماه تا سوم خون ببيند و سه روز پاک شود و دوباره سه روز خون ببيند, و در ماه دوم بعد از آنکه سه روز خون ديد, سه روز يا کمتر يا بيشتر پاک شود و دوباره خون ببيند و روى هم نه روز شود, همه حيض است و عادت اين زن نه روز مى شود.
مسأله 486 :
زنى که عادت وقتيه دارد, اگر در وقت عادت يا دو روز جلوتر خون ببيند, اگرچه آن خـون , نشانه هاى حيض را نداشته باشدبايد به احکامى که براى زن حائض گفته شد عمل کند, و نيز اگر چند روز جلوتر از وقت عادت يا چند روز با تاخير از وقت عادت خون ببيند و احتمال جلو افتادن عادت يا تاخير آن را بدهد بايد به احکام حائض عمل کند, و چنانکه بعد بفهمد حيض نبوده مثل اينکه پيش از سه روز پاک شود, بايد عبادتهائى را که بجا نياورده قضا نمايد.
مسأله 487 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد اگر همه روزهاى عادت و چند روز با نشانه هاى حيض پيش از عادت و بعد از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود, همه حيض است .
و اگـر از ده روز بـيشتر شود, فقط خونى را که در روزهاى عادت خود ديده , حيض است , و خونى کـه پـيـش از آن و بـعد از آن ديده استحاضه مى باشد, و بايد عبادتهائى را که در روزهاى پيش از عادت و بعد از عادت بجا نياورده قضا نمايد.
و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت با نشانه هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود, همه حيض است .
و اگر از ده روز بيشتر شود, فقط روزهاى عادت او حيض است , و خونى که جلوتر از آن ديده استحاضه مى باشد, و چـنـانـچه درآن روز عبادت نکرده بايد قضا نمايد.
و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز بعد از عـادت بـا نـشانه هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود, همه حيض است .
و اگر نـشـانـه هـاى حـيـض را نـداشـتـه باشد و يا از ده روز بيشتر شود فقط روزهاى عادت , حيض , و باقى استحاضه است .
مسأله 488 :
زنـى که عادت وقتيه و عدديه دارد اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز پـيش از عادت با نشانه هاى حيض خون ببيندو روى هم از ده روز بيشتر نشود, همه حيض است .
و اگر از ده روز بيشتر شود, روزهائى که در عادت خون ديده چنانچه کمتر از سه روز باشدباچند روز پـيش از آن که روى هم به مقدار عادت او شود, حيض , و روزهاى اول را استحاضه قرار مى دهد.
و چـنـانـچـه سه روز يا بيشتر باشدآن خون را حيض قرار دهد و روزهاى قبل از زمان عادت را تا به اندازه اى که به مقدار عادت برسد احتياط کند, و اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت با نشانه هاى حيض , خون ببيند, و روى هم از ده روز بيشتر نشود, همه حيض است .
و اگر بـيـشتر شود بايدروزهائى که در عادت خون ديده چنانچه کمتر از سه روز باشد با چند روز بعد از آن که روى هم به مقدار عادت او شود, حيض و بقيه رااستحاضه قرار دهد.
و در صورتى که خونى را که در عادت ديده سه روز يا بيشتر باشد, در مقدار زيادى تا مقدار عادت احتياط کند.
مسأله 489 :
زنى که عادت دارد, اگر بعد از آنکه سه روز يا بيشتر خون ديد پاک شود و دوباره خون ببيند و فاصله بين دو خون کمتر از ده روز باشد و همه روزهائى که خون ديده با روزهائى که در وسـط پـاک بـوده از ده روز بـيـشتر باشد, مثل آنکه پنج روز خون ببيند و پنج روز پاک شود و دوباره پنج روز خون ببيند, چند صورت دارد:
1 - آنـکـه تمام خونى که دفعه اول ديده در روزهاى عادت باشد, و خون دوم که بعد از پاک شدن مـى بـيـنـد در روزهـاى عـادت نباشد, در اين صورت بايد همه خون اول را حيض , و خون دوم را استحاضه قرار دهد.
و همچنين است اگر مقدارى از خون اول را در عادت و مقدارى از آن را قبل از عـادت يا بعد از عادت ببيند, و فرقى نمى کند خون با نشانه هاى حيض باشد يا بدون نشانه هاى آن .
2 - آنـکـه خـون اول در روزهـاى عادت نباشد, و تمام خون دوم يا مقدارى از آن به طورى که در صـورت اول گـفـتـه شـد در روزهـاى عادت باشدکه بايد همه خون دوم را حيض و خون اول را استحاضه قرار دهد.
3 - آنـکـه مـقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد و خون اولى که در روزهاى عادت بوده از سه روز کمتر نباشد, در اين صورت آن مقدار با پاکى وسط و مقدارى از خون دوم که آن هم در روزهـاى عادت بوده و مجموع از ده روز بيشتر نيست همه آنها حيض است , ومقدارى از خون اول کـه پـيـش از روزهـاى عـادت بـوده و مـقـدارى از خون دوم که بعد از روزهاى عادت بوده اسـتـحـاضه است , مثلا اگر عادتش از سوم ماه تا دهم بوده , در صورتى که يک ماه از اول تا ششم خون ببيند و دو روز پاک شود و بعد تا پانزدهم خون ببيند, از سوم تا دهم حيض است , و روز اول و دوم و همچنين از يازدهم تا پانزدهم استحاضه مى باشد.
4 - آنـکه مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد ولى خون اولى که در روزهاى عادت بـوده از سـه روز کمتر باشد, در اين صورت بعيد نيست مقدارى را که در عادت خود ديده با تمام کـردن کسرى آن از ما قبل تا سه روز شود بايد حيض قرار دهد.
پس اگر مى شودمقدارى را که از خون دوم در بين عادت ديده حيض قرار دهد ( به اين معنى که مجموع اين مقدار با مقدارى که از اول حيض قرار داده با پاکى مابين آنها از ده روز تجاوز نکند ) تمام آنها حيض است و الا خون اول را حيض و باقى را استحاضه قرار دهد.
مسأله 490 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد, اگر در وقت عادت خون نبيند و در غير آن وقت بـه شماره روزهاى حيضش با نشانه هاى حيض خون ببيند, بايد همان را حيض قرار دهد, چه پيش از وقت عادت ديده باشد چه بعد از آن .
مسأله 491 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد, اگر در وقت عادت خود خون ببيند ولى شماره روزهـاى آن کـمتر يا بيشتر از روزهاى عادت او باشد و بعد از پاک شدن , دوباره به شماره روزهاى عـادتى که داشته با نشانه هاى حيض خون ببيند, چنانچه مجموع اين دو خون با پاکى مابين آنها از ده روز بـيـشـتـر نشود همه را حيض قرار دهد, و در صورتى که بيشتر شود خونى را که در عادت ديـده حيض , و خون ديگراستحاضه است , و چنانچه خون اول بيشتر از عادت بوده و مقدار زيادى نشانه هاى حيض را داشته همه آن خون حيض است .
مسأله 492 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد, اگر بيشتر از ده روز خون ببيند, خونى که در روزهـاى عـادت ديـده اگـرچـه نشانه هاى حيض را نداشته باشد, حيض است , و خونى که بعد از روزهـاى عـادت ديده اگرچه نشانه هاى حيض را داشته باشد استحاضه است .
مثلا زنى که عادت حيض او از اول ماه تا هفتم است اگر از اول تا دوازدهم خون ببيند, هفت روز اول آن حيض و پنج روز بعد استحاضه مى باشد.